۲۸ اسد: گرامی‌داشت از یک حرکت مترقیانه در افغانستان

آنچه ۲۸ اسد را از سایر روزهایی با برچسب استقلال-استردادانه در افغانستان جدا می‌کند اینست که جنبش استقلال‌طلبانه ‌ی دوره‌ی شاه امان‌الله‌خان ماهیت مترقیانه داشت. برخلاف آنچه ارتجاع مجاهدان و طالبان، روزهایی را به‌عنوان روز استقلال معرفی می‌کنند. امان الله خان به‌عنوان عضوی از جنبش مترقی مشروطیت در پی گسست از ارتجاع عجین شده با پوست و استخوان فرهنگ در افغانستان بود. امان‌الله‌خان توانست با عزم قوی در برابر کنده‌ی-تبرخورده‌ترین امپریالیسم آن‌زمان، یعنی امپریالیسم بریتانیا که از سرمایه‌داری رو-به‌رشد اروپا آب می‌خورد، مبارزه کند.
این حرکت (رهایی‌بخش ملی) که در زمان خودش بسیار مترقیانه به شمار می‌رود، نخستین‌بار هم توسط نخستین و یگانه دولت کارگری جهان(اتحاد جماهیر شوروی) طی نامه‌ی ولادیمیر ایلیچ لنین به رسمیت شناخته شد.
این روز در حالی فرا می‌رسد که کشور تحت حاکمیت مرتجع‌ترین گروه تروریستی(طالبان)، این سازه‌ و دست‌پرورده‌ی لیبرال بورژوازی غرب قرار دارد. اکنون، در حالی‌که استعمار قدیم جایش را با استثمار نوین تعویض کرده است، در حالی‌که سرمایه با بند و زولانه.کردن کار در عهد حاضر آزادی همه‌ی انسان‌ها را سلب کرده است، و در شرایطی که گروه تروریستی طالبان حقوق و آزادی‌های همه‌ی افراد جامعه به‌خصوص زنان را با قلدری بی‌شرمانه زیر پا می‌کند، آنچه ایجاب می‌کند اینست که؛ تمامی نیروهای روشنفکر، دموکرات، و به‌خصوص انقلابی، در قالب فعالیت‌های مخفیانه، همانند جنبش مشروطیت دوره‌ی امان‌الله‌خان(از نقطه‌نظر سازماندهی)، اقدام به سازماندهی طبقات زحمتکش و تحت ستم برای سرنگونی رژیم نحس طالب و کل سیستم سرمایه‌داری ناقص‌الخلقه‌ی حاکم در افغانستان کنند. دیگر، مبارزه برای آزادی و استقلال، نمی‌تواند جدا از مبارزه در سرمایه‌داری باشد. و فقط با یک دگرگونی انقلابی و آزادی کار از بند سرمایه است که آزادی به معنای واقعی‌اش می‌تواند تحقق یابد.
امروز بنابر شرایط اجتماعی کارگران، مکلفیت و استراتژی مبارزات طبقه‌ی کارگر در درون حزب پیشتاز انقلابی است که می‌تواند جنبش کارگری افغانستان را به آن مطالبات اولیه و دیموکراتیک که پس از دولت امانیه تا اکنون متوقف شده را همراه با تکالیف سوسیالیستی که به عهده دارد، پس از تسخیر قدرت توسط طبقه‌ی کارگر حل کند.
طبقه‌ی کارگر افغانستان به همان اندازه که وسیعا از مبارزات جهانی جنبش کارگری‌ روش‌های مبارزه را می‌آموزد، با ورق‌زدن روش‌های مبارزات مترقیانه‌ی رهایی‌بخش درون‌کشوری، آن را نیز مورد بررسی قرار می‌دهد تا در آینده‌ی مبارزاتی و‌انقلابی خود، تسخیر قدرت سیاسی و ایجاد دیکتاتوری‌انقلابی پرولتاریا را تسهیل سازد.

پیش به‌سوی سرنگونی رژیم طالب‌!
پیش به سوی انقلاب سوسیالیستی!

سنگ‌تراش
گرایش مارکسیست‌های انقلابی افغانستان
۱۹/۸/۲۰۲۳