تعرض دولت شوونیستی ترکیه به مناطق کُرد نشین سوریه محکوم است!

پنج‌شنبه ۶ اکتبر ۲۰۲۳ حداقل یازده نفر در چندین مکان کردانه در شمال شرق سوریه توسط ضربات هوایی دولت شوونیستی ترکیه کشته شدند.
بنا بر وب‌سایت رسمی، نیروی امنیت داخلی کردی، به نام« آساییش»، اطلاع داده شد که محل‌های هدف ترکیه شامل اطراف یک اردوگاه برای افراد مهاجر و چندین روستا بود.
آساییش گفت: “یازده نفر به شهادت رسیدند، شامل پنج شهروند و شش عضو نیروهای امنیت داخلی.”
در مقابل، وزارت دفاع ترکیه در بیانیه‌ای در روز جمعه ۷ اکتبر ۲۰۲۳، ادعا کرد که «در عملیاتی در شمال سوریه ۳۰ هدف را نابود کرده و چندین نفر از مخالفان حزب کارگران کردستان (PKK) را “بی‌اثر” کرده است، با استناد به حق خوددفاع خود از ماده ۵۱ از فراهمه سازمان ملل متحد برای توجیه این ضربات».
وزارت دفاع دولت شوونیستی ترکیه گفت که در عملیاتی در شمال سوریه ۳۰ هدف را نابود کرده و چندین نفر از مخالفان حزب کارگران کردستان (PKK) را “بی‌اثر” کرده است، با استناد به حق خوددفاع خود از ماده ۵۱ از فراهمه سازمان ملل متحد برای توجیه این ضربات!
اینروزها این توجیهات بی اساس رژیم راستگرای دولت اردوغان در ترکیه، ما را به یاد توجیهات بی اساس نتانیوهو برای حمله به مردم فلسطینی در نوار غزه می اندارد.
این نخستین بار نیست دولت ترکیه این توجیهات بی اساس را برای سرکوب مبارزان در کردستان به جهانیان ارايه می دهد.
در حاشیه این واقعه اسفبار، مطلبی را که در محکومیت دولت شوونیستی ترکیه، ۲۲ مهر ۱۳۹۸، توسط گرایش مارکسیست های انقلابی ایران انتشار داده شده بود را باز انتشار می دهیم.
میلیتانت

******************
دولت شوونیستی ترکیه در اقدامی متجاوزانه، چهار روز پیش در نهم اکتبر ۲۰۱۹، حمله‌ای دیگر به مناطق کُردنشین سوریه را تدارک دید. هنوز زخم تازیانه تجاوز شوونیسم ترکی بر عفرین التیام نیافته است که شبه نظامیان تحت حمایت ترکیه پس از چندین ساعت بمباران هوایی از کرانه شرقی فرات تجاوز دیگری را علیه مردم کرد سازمان دادند. هنوز آثار تخریب و انهدام اجتماعی‌ای  که دولت ترکیه در مناطق کرد نشین در سال پیش برجای  گذاشت و منجر به مرگ‌ومیر صدها غیر نظامی و آواره شدن مردم جنگ‌زده، قطع عضو و معلولیت ده‌ها نفر، عدم دسترسی به بهداشت مناسب و عدم دسترسی صدها کودک به ادامه تحصیل و هم‌چنین بیکار شدن گسترده طبقه کارگر  گشت بهبود نیافته است.

حمله اخیر ترکیه هدف مشخصی را دنبال می‌کند. کم رنگ شدن نقش و افول هژمونی امپریالیسم در منطقه‌‌ خاورمیانه و نفوذ و قدرت‌گیری کشورهایی نطیر ایران و روسیه بر کشور سوریه از عوامل بارزی است که این حملات را می‌توان ناشی از آن شمرد. دولت شوونیست اردوغان با مشاهده نفوذ دولت‌های ثانوی در سوریه در پی اعمال سیاست بناپارتیستی از همان جنس است تا عمق نفوذ خود را به میانجی اقدامات میلیتاریستی در سوریه افزایش دهد. ترکیه به دنبال سهم خویش از جنگ سوریه است و این سهم‌خواهی را با شکل دادن و تشدید جنگ فرسایشی دنبال می‌کند. جنگی که بالطبع  زیست فرودستان و طبقه کارگر جنگ زده سوریه و مشخصا مردم کُرد  را مورد هدف قرار داده است. بحران اجتماعی‌ای که در طول این جنگ روی خواهد داد غیرقابل توصیف است و جدا از این امر خطر فعال شدن گروه‌های بنیادگرای مذهبی که در طی سال‌ها مبارزه مبارزان کرد منهدم و یا زندانی شده‌اند نیز در کمین است.

آتش تشدید جنگ اگرچه در موقعیت فعلی تنها در کٌردستان سوریه شعله‌ور شده،‌ اما دور از ذهن نیست که به میانجی اقدامات دولت ترکیه برای بار دیگر کل کشور سوریه و یا مناطق گسترده‌ای از آن را در بر بگیرد. تداوم اقدامات متجاوزانه دولت ترکیه در سوریه بی‌ترید به تقویت جبهه  گروه‌ّ‌های بنیادگرا و راست گرا خواهد شد، گروه‌هایی نظیر داعش که پیش از این نیز توسط دولت ترکیه از حمایت مالی و نظامی برخوردار بوده‌اند.

دولت ترکیه در این بشر کشی عریان قصد دارد تا بافت جمعیتی در ابعادی که خود مشخص نموده،(طول ۴۸۰ کیلومتر و عرض  ۳۲ کیلومتر) را به محل استقرار پناهجویان سوری که ساکن ترکیه‌اند مبدل سازد.

امپریالیسم آمریکا نقشی قابل پیش‌بینی ایفا کرد، چنین سیاستی نه فقط در راستای برنامه‌های  دونالد  ترامپ ‌که از آغاز دوران ریاست جمهوری خود آن را در قالب خروج‌های پیاپی از معاهدات سیاسی بین‌المللی نشان داده بود، بلکه در راستای منطق امپریالیستی و بحران‌هایی است که امپریالیسم آمریکا را در خود فرو بلعیده است. تکیه احزاب شبه آنارشیستی موجود سوریه به امپریالیسم یادآورد ده‌ها تجربه تاریخی مشخص در این حوزه است. تجربیاتی که در آن همواره اهرم تکیه از جا کنده شده و تکیه کنندگان آسیب‌های جدی‌ای را متحمل شده‌ است. امپریالیسم آمریکا با اتخاذ موضعی بی‌طرفانه و عقب نشینی از مناطق درگیر جنگ در عمل از حملات نظامی شوونیسم ترکیه حمایت کرد. این امر دال بر یارکشی جدید امپریالیسم در منطقه و چرخش به سوی ترکیه است. ترکیه که برای مدت مدیدی در میانه امپریالیسم آمریکا و بلوک روسیه، -چین در نوسان بود، حال بیش از پیش از سایه بیرون آمده است.

رفقای کرد! امروز نقطه عطفی است که طبقه کارگر کرد نه فقط در سوریه بلکه در سایر بخش‌ها، به خصوص در ایران و عراق، ضرورت امپریالیسم ستیزی را درک کنند. این مهم تا زمانی که مردم کُرد به اقدامات امپریالیسم از جهتی صرفاً اومانیستی و پاسیفیستی نگاه کند میسر نخواهد شد.

گرایش مارکسیست‌های انقلابی ایران ضمن محکومیت حملات تجاوزکارانه و شوونیستی ترکیه و اقدامات  امپریالیسم، کارگران و زحمتکشان و زنان غیور در  (روژ ئاوا )را به مقاومت مستقل و به نیروی خود علیه نیروهای ارتجاعی فرا می‌خواند.

ما ضمن حمایت از مقاومت مستقل  توده های زحمتکش آگاه  در مقابل دول سرمایه داری ترکیه و سوریه و حامیان بین المللی آنها (از جمله روسیه و آمریکا)، به رهبران همان حرکت های اجتماعی  رادیکال که  با توسل به این دول سرمایه داری به کذب  دسترسی به آزاد ی و استقلال را به توده های زحمتکش  قول می دهند، نقد  شدید خود را طرح می کنیم. به اعتقاد ما استقلال و آزادی و استقرار منطقه آزاد شده تحت کنترل خود مردم زحمتکش در منطقه بدون گٌسست کامل از  سیاست های مخرب دول سرمایه داری و امپریالیسم، عملی نیست. تسلیم به سیاست های هر کدام از دول سرمایه داری راه را بار دیگر برای شکست  دیگری برای زحمتکشان کٌرد در منطقه باز می کند.

تاریخ مردم کٌرد، تاریخ مبارزه آنها بوده است. اما، در عین حال، تاریخ خیانت رهبران مختلف کٌرد نیز بوده که برخی از آن ها به خاطر منافع سازمانی خود با امپریالیسم پیمان بسته اند. خصلت رهبری ناسیونالیستی، و خرده بورژوا رادیکال ظرفیت و پتانسیل بالای آن برای مماشات و قربانی کردن منافع بدنۀ خود است و در اولین فرصتی که روزنه ای برای مماشات به وجود بیاید، هرگز لحظه ای درنگ نخواهد کرد؛ خصلت ناسیونالیسم در هر شکل آن و یا خصلت جریان های به ظاهر رادیکال شبه آنارشیستی، در تحلیل نهایی مماشات با بورژوازی است و در هر لحظه ای که فرصت پیدا کند، بی درنگ ارادۀ جمعی پشت خود را قربانی منافع تنگ نظرانه شان خواهد کرد.

به اعتقاد ما،  هرگونه راه حل مبارزۀ کٌردها با اتکا به حمایت سیاسی از امپریالیسم غرب  مردود است.  انتقال اسلحه و سلاح  برای دفاع نظامی از خود  تنها بر مبنای ردّ «شرایط» تحمیل شده از سوی قوای خارجی که مخالف منافع توده های مردم کٌرد  هستند، می تواند جایز باشد.

گرایش مارکسیست‌های انقلابی ایران

۲۲ مهر ۱۳۹۸

مرگ بر امپریالیسم و سرمایه داری!

برچیده باد بساط شوونیسم  و خرده بورژوازی!

پاینده باد همبستگی بین‌المللی و کارگران  در منطقه!