چگونگى پيوند هسته هاى سوسياليستى با كميته هاى اعتصابات كارگرى

برای درس گیری از گذشته برای بکار گیری تجارب امروز و آینده از انقلاب ۱۳۵۷ آغاز باید کرد. انقلاب بهمن با رسیدن به مرحلۀ اعتصابات عمومی کارگران (در مرکز آن کارگران شرکت نفت) و شرکت میلیونی اقشار تحت ستم جامعه در اعتراضات خیابانی به سرنگونی یکی از نزدیک ترین متحدان امپریالیسم در منطقه (رژیم شاه) منتهی شد. اما به علت نبود یک تشکیلات سیاسی اخص (حزب پیشتاز کارگری ) به مثابه حزب رهبری کننده انقلاب برای به قدرت رساندن شوراهای کارگری و تشکیل دولت کارگری، انقلاب پیروزمند کارگران و سایر جنبش های اجتماعی، توسط یک رژیم ارتجاعی ربوده شد! به سخن دیگر، انقلاب بهمن ۱۳۵۷ منجر به دست به دست شدن از یک رژیم سرمایه داری، به یک رژیم سرمایه داری دیگر و با حفظ دولت سرمایه داری شد. در نتیجه، یکی از درس های محوری انقلاب ۱۳۵۷ ضرورت برای تدارک انقلاب آتی، تدارک و سازماندهی انقلاب است. این سازماندهی نیز تنها توسط یک نهاد اخص سیاسی یعنی حزب پیشتاز کارگری عملی است. کارگران پیشتاز اعتصاب کننده در کارخانه ها و جوانان و قشرهای مختلف معترض در خیابان های سراسر ایران، باید توجه کنند که انقلاب پیروزمند آتی که خواهان پاسخ گویی ریشه ای به تمام مطالبات قشرهای تحت ستم و کارگران است، باید یک انقلاب برنامه ریزی شده و هدفمند باشد. تجربه تاریخی انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ نشان داد که برنامه ریزی و تدارک این انقلاب ، تنها توسط یک حزب اخص سیاسی، حزب پیشتاز کارگری، عملی است. بدیهی است که هدف انقلاب آتی از دیدگاه ما نیز تحقق جامعه سوسیالیستی از طریق تسخیر قدرت دولتی توسط شوراهای کارگری است. به سخن دیگر، هدف ما تدارک انقلابی است که خواهان سرنگونی کامل ماشین دولتی سرمایه داری و استقرار یک دولت کارگری باشد که این خود آغاز یک انقلاب سوسیالیستی و گسست کامل از امپریالیسم را نشانه می زند. هیچ اعتراض، طغیان و عصیان در شهرهای ایران به تنهایی قادر به تغییرات بنیادین در جامعه نخواهد شد. هیچ اعتصابی به تنهایی در یک کارخانه منجر به کسب مطالبات ریشه ای و درازمدت کارگران نخواهد شد.

شیوه سازماندهی انقلاب به چه مفهوم است؟

برای درک صحیح شیوه سازماندهی می توان از مکانیسم یک اهرم استفاده جست. همانطور که می دانیم، یک اهرم از سه جزء پیوند خورده تشکیل یافته که با فشار یک نیروی کوچک در یک انتها و اتکا به یک تکیه گاه است که یک حجم اعظیم می تواند ارتقا یابد. اگر حجم بزرگ توده های کارگران و زحمتکشان، و نقطه اتکا رهبران عملی کارگران (کارگران پیشتاز) باشند، بخش فشار دهنده باید حزب پیشتاز کارگری است. بنابراین در وضعیت انقلابی و آغاز اعتلای انقلابی و بحران اقتصادی و سیاسی در جامعه که حاکمیت دچار بحران است و توده ها در اعتراضات و اعتصابات بسر می برند، و قدرت دوگانه در جامعه وجود می یابد، این سه جزء در پیوند با یکدیگر پیروزی انقلاب کارگری را تضمین می کند.
بنابراین، سازماندهی حزب پیشتاز کارگری، در پیوند همزمان این حزب با رهبران عملی کارگران لازمه تدارک انقلاب کارگری است.
در وضعیت کنونی ما شاهد ظهور نطفه های اولیه کمیته های مخفی در کارخانه ها (هر چند پراکنده) بوده ایم.
هچنین حرکت های توده ای و اعتراضات خیابانی و اعتصابات پراکنده کارگری را مشاهده کردیم، اما هنوز حزب پیشتاز کارگری بوجود نیامده است. مساله امروزی ما فائق آمدن به این کمبود است. به عبارت دیگر، ایجاد پیوند هسته های مخفی سوسیالیستی که نطفه اولیه در حال شکل گیری است با کارگران پیشتاز که به عنوان رهبران عملی کارگران. این دوبخش از اهرم (کمیته ها مخفی کارگری و هسته های مخفی سوسیالیستی) را که قرار است بهم پیوند بخورند و بنیاد حزب پیشتاز کارگری را پی ریزی کنند را بررسی می کنیم.

اول: وضعیت کمیته های مخفی کارگری

کمیته های مخفی کارگری نهادهایی هستند که به وسیلۀ کارگران پیشتاز (رهبران عملی کارگران) برای تدارک مبارزۀ ضدّ رژیمی توسط کارگرانی که بهم اعتماد دارند شکل می گیرند (ما شاهد این کمیته ها مخفی در اعتصابات کارگری مانند ایران ترانسفو و کارگران نیشکر هفت تپه بوده ایم). در درون این کمیته ها کارگران با نظریات و عقاید مختلف شرکت می کنند. وجه اشتراک آن ها نه اشتراک برنامه ای و نه ایدئولوژیک است. کارگران در نهادهای مخفی تنها برای مقابله با مدیران کارخانه به دور یک اقدام مشخص صنفی فعالیت را آغاز می کنند. امّا در مراحل بعدی همین اقدامات صنفی اولیه به مطالبات سیاسی مبدل می گردد. به سخن دیگر، وجه اشتراک تمام شرکت کنندگان در کمیته های مخفی، مبارزات ضدّ رژیمی و ضدّ سرمایه داری است و نه صرفا اشتراک عقیدتی. تجربۀ گذشته نشان داده است که این قبیل نهادها توسط عدۀ معدودی از کارگران پیشتاز (رهبران عملی کارگران) با افراد مورد اعتماد خود شکل می گیرد. اکثر اعتصاب های کارگری و تظاهرات و جاده بستن ها در گذشته، توسط این قبیل محافل خود انگیخته سازمان یافته اند. سازماندهی کمیته های مخفی و تضمین تداوم آن نیز به نوبۀ خود می تواند در راستای سراسری کردن اعتصاب های مقطعی و محلی کمک رساند. چنانچه تجربۀ اعتصاب در یک کارخانه به چند کارخانه مجاور منتقل گردد و هماهنگی آن ها در راستای اعتصاب عمومی سازمان یابد، نطفه های اولیۀ قدرت کارگری برای تسخیر قدرت سیاسی یعنی انقلاب کارگری می تواند ظاهر گردد.
اما، این گونه کمیته ها اغلب پس از یک سلسله فعالیت های مشخص محلی به کار خود خاتمه می دهند و فعالان آن پراکنده می گردند. رهبران این کمیته ها توسط وزارت اطلاعات شناسایی شده یا دستگیر و ارعاب می شوند. یا فعالیت های آنها تحت نظارت قرار گرفته و نهایتاً خسته و دلسرد می شوند. در واقع امروزه آن چه بیش از هر چیز کمبودش در درون جنبش کارگری احساس شده، عدم وجود تداوم و پیگیری مبارزات در کارخانه های منفرد و همچنین عدم سراسری شدن اعتصابات در کارخانه های ایران بوده است. به سخن دیگر، کمیته های خود انگیخته مخفی کارگری به علت نداشتن سازماندهی و تجربه کافی برای تداوم و گسترش اعتصابات پس از دوره ای خاموش گشته و تجربه شان به فراموشی سپرده می شود.

دوم، چگونگی سازماندهی هسته های مخفی سوسیالیستی

امروز آن چه تداوم و سازماندهی کارگران در کارخانه ها را می تواند تضمین کند، تشکیل هسته های مخفی سوسیالیستی به محور یک برنامه اقدام کارگری است. تنها راه تضمین تداوم کار کمیته های مخفی کارگری وجود این هسته ها به مثابۀ ستون فقرات آن هاست. این هسته ها می توانند زمینه را برای ارتباط گیری کمیته های مخفی و سراسری کردن آن فراهم آورند و نهایتاً حزب پیشتاز کارگری را همراه با آنها پی ریزی کنند.
این گونه هسته ها وظایف متعددی را در مقابل خود قرار می دهند:
اول، فعالیت سازمانیافته شده برای پیوند خود با رهبران عملی طبقه کارگر. این اقدام می تواند از طریق حضور در مراکز اعتصابات کارگری و تلاش برای ارتباط گیری با کارگران پیشتاز (با رعایت اکید مسایل امنیتی) صورت بگیرد. و در صورت امکان دخالت در کمیته های عمل کارگری که سنتاً در درون کارخانه ها توسط کارگران پیشرو برای پیشبرد امر مبارزاتی شکل گرفته اند. بدیهی است که این کمیته ها الزاماً متشکل از کارگران سوسیالیست نمی باشند. در درون این کمیته ها حتی کارگران مسلمان و غیرسوسیالیستِ ضدّ رژیمی نیز شرکت می کنند و سازماندهی اعتصاب و یا اعتراض انجام می گیرد. شرکت هسته های سوسیالیستی در چنین تشکل های مخفی به مثابۀ شرکت در یک اتحاد عمل صورت می گیرد.
دوم، برقراری ارتباط مرتب سیاسی و بحث و تبادل نظر به ویژه در دو مورد مسألۀ خاص: مسایل جاری سیاسی روز ایران و تجارب بین المللی.
سوم، ترتیب جلسات آموزشی دربارۀ اصول اولیۀ مارکسیسم، مفاهیم سوسیالیسم و تجارب جنبش کارگری در سطح جهانی.
چهارم، انتشار بولتن های کارگری برای توزیع میان کارگران کارخانه.
پنجم، کمک رسانی به سازماندهی و تدارک اعتراض های کارگری در کارخانه و محلات. دخالت سیاسی و تشکیلاتی در فعالیت های خود انگیخته کارگران علیه رژیم و مدیران کارخانه.
ششم، مداخله در نهادهایی که کارگران پیشتاز در آن ها شرکت دارند (انجمن های صنفی مستقل، سندیکاهای کارگری مستقل و غیره). البته دخالت در این نهادها مستلزم وجود دمکراسی درونی و استقلال واقعی آن ها از رژیم است.
هفتم، تدارک تیم اطلاعاتی علیه جاسوسان و نفوذی های حزب اللهی رژیم در کارخانه ها. بدون تردید یکی از روش های مؤثر رژیم در سرکوب فعالیت های کارگران پیشرو در کارخانه ها، وجود جاسوسان و گروه های ضربت حزب الله و وزارت اطلاعات و حراست است. مداخلۀ سیاسی کارگران سوسیالیست در کارخانه ها برای تأثیرگذاری و تبلیغات در میان کارگران، بدون شناسایی، افشا و خنثی کردن عملیات مخرب جاسوسان رژیم امکان پذیر نیست. تنها هسته های مخفی کارگران سوسیالیست قادرند که چنین سدی را از مقابل فعالیت کارگران بردارند. خبرچین ها و جاسوسان رژیم بدون مبارزۀ کارگران پیشرو علیه آن ها، از کارخانه ها طرد نمی گردند.

کمیته اقدام کارگری

اما کماکان مساله این است که برای پیوند یافتن با رهبران عملی و سازمانده های اصلی اعتصاب کنندگان در کارخانه (یعنی پیوند بین نیروی فشار و تکیه گاه اهرم ) لازمه اش یک«تسمه نقاله» نیز هست. تسمه نقاله ای که این اقدامات مهم و اساسی را به درون کارگران پیشتاز ببرد و کانالی برای پیوند روشنفکر-کارگران (هسته های سوسیالیستی) با کارگر- روشنفکران (رهبران عملی کارگری) ایجاد کند. بدون این تسمه نقاله این عملیات بسیار درست و خوب صرفا یک پروژه تخیلی باقی می ماند. کارگران پیشتاز هیچگاه بدون ارتباط تنگاتنگ با یک تشکل مشخص کارگری (متکی به برنامه ضد سرمایه داری) در میان خودشان و در مبارزاتشان، متاسفانه جلب عقاید درست و خوب و کلاس های آموزشی و «میدیا» و غیره،نمی شوند. این بخش های تبلیغاتی و استفاده از رسانه های جمعی و عمومی صرفا یک بخش فرعی از کار اصلی است. اینها کار اصلی را تکمیل می کنند و به خودی خود جای کار اصلی را پر نمی کنند.
اگر این استدلال را بپذیریم سؤال بعدی که باید پاسخ بدهیم اینست که آیا این «تسمه نقاله» در جنبش کارگری وجود دارد؟ برخی ادعا می کنند که کمیته هایی که در سالهای پیش نظیر «کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری» یا «کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل های کارگری» و غیره در پیش نقش این تسمه نقاله را ایفا کرده اند. این استدلال درست نیست، زیرا تسمه نقاله ای که می باید پیوند ارگانیک بین هسته های سوسیالیستی و رهبران عملی را ایجاد کند باید از مدار اقدامات رفرمیستی و علنی کاری خارج شده باشد و متکی بر یک برنامه مشخص با جهت گیری ضد سرمایه داری و تشکیلات مخفی باشد. پس این تسمه نقاله کدام است؟پاسخ اینست که این «تسمه نقاله» بیش از یکدهه پیش در ایران و در درون پیشتازان کارگری به شکل نطفه ای ساخته شد. این تسمه نقاله یک سازمان و حزب و گرایش مارکسیستی نیست. این تسمه نقاله یک «کمیته» است. نامش «کمیته اقدام کارگری » است. این کمیته بر محور یک «برنامه اقدام کارگری» با جهت گیری اخص ضد سرمایه داری ایجاد شد و پس از سالها دخالتگری در ایران موفق به جلب برخی از کارگران پیشتاز کمونیست شد. یکی از معروف ترین آنها رفیق شاهرخ زمانی بود که تا آخر عمرش از همکاران نزدیک این کمیته بود. متاسفانه این رفیق کارگر کمونیست توسط وزارت اطلاعات در زندان گوهر دشت به قتل رسید، اما میراث او در کمیته اقدام کارگری تداوم یافت. کمیته اقدام کارگری بنا بر توصیه رفیق شاهرخ زمانی اقدام به انتشار بولتن کارگری به نام «کارگر پیشتاز» زد و تا کنون بیش از ۲۰ شماره از آن انتشار یافته و در میان کارگران توزیع گشته است.
بدیهی است که به این ترتیب وظیفه هسته های سوسیالیستی و روشنفکر -کارگران پیوستن به این کمیته و تعلیم یافتن مسایل امنیتی برای راهیابی به درون جنبش کارگری برای پیوند با کارگر روشنفکرانی است که امروزه در حال سازماندهی اعتصابات کارگری هستند.
کمیته اقدام کارگری از تمامی روشنفکر -کارگران و کارگر-روشنفکران دعوت می کند که برای سازماندهی جنبش کارگری و تدارک ایجاد حزب پیشتاز کارگری همراه با رهبران عملی کارگران به این کمیته بپوندند.
۱۰ دی ۱۴۰۴
مازیار رازی https://linktr.ee/mazraz

برای تماس گیری با هسته کارگران پیشتاز سوسیالیست در ایران با نشانی های تلگرام زیر تماس بگیرید:
https://t.me/khozestanvangard
https://t.me/ahvazijava

سایت کمیته اقدام کارگری:
https://eghdamkargaari.wordpress.com

برنامه اقدام کارگری:
https://eghdamkargaari.files.wordpress.com/2015/10/workers-action-committee.pdf

تاریخچه و اهداف کمیته اقدام کارگری: