آشکار شدن تناقضات داخلی بورژوا ناسیونالیزم

اعتصاب کارگران نفتی شیواشوک (کردستان عراق)

آشکار شدن تناقضات داخلی بورژوا ناسیونالیزم

اعتصاب گستردۀ کارگران شاغل در شرکت نفتی  “شیواشوک” در منطقه “تق تق” از توابع شهر “کویسنجق” واقع در استان سلیمانیۀ کردستان عراق، از روز اوّل اوت (10 مرداد) ساعت ۵ صبح آغاز شد.

کارگران اعتصابی شرکت نفتی “شیواشوک” خواستار افزایش سطح دستمزدها، اختصاص پروژه های خدماتی برای روستاهای اطراف منطقه و بازسازی راه های منتهی به این منطقۀ نفت خیز می باشند. کارگران در جریان این اعتصاب مانع رفت و آمد تانکرهای حامل سوخت در این منطقه شدند. لازم به ذکر است که شمار کثیری از کارگران شاغل در شرکت نفتی “شیواشوک” از اهالی روستاهای اطراف این شرکت نفتی می باشند.

اکرم نادر یکی از سازماندهان اتحادیه های عراق (نمایندگی بین المللی فدراسیون شوراها و اتحادیه های کارگری عراق) در مصاحبه ای اعلام کرد که این یک اعتصاب نامحدود تا تحقق خواسته های کارگران است. بنا به گفتۀ وی، کارگران دارای هیچ گونه تسهیلات اوّلیۀ زندگی، مانند برق و جادّه، و شرایط زندگی مناسبی نیستند.

کارگران اعتصابی خواهان یک زندگی نسبتاْ عادی همانند سایر کارگران غیر کرد می باشند. به علاوه آنان خواهان سهیم شدن در قسمتی از سود حاصله از نفت هستند.

لازم به ذکر است که”شیواشوک” تحت کنترل حکومت منطقه ای کردستان قرار دارد. این واقعه به وضوح نشان می دهد که سیاست سازش رهبری ناسیونالیست های کرد چه عواقبی برای کارگران به بار می آورد. دولت های سرمایه داری (با هر لباسی که ظاهر می گردند)، ناگزیر و بنا به ماهیّت خود خواهان استثمار طبقۀ کارگر اند. کارگران به حق در می یابند که وعده و وعیدهای رهبری ناسیونالیست، توهّمی بیش نبوده است و آنان برای دستیابی به منافع کوتاه مدّت و درازمدّت خود باید بر نیروی خودشان اتکا کنند.

ما در سال ۱۳۸۳  پس از انتخابات عراق و انتخاب رهبران ناسیونالیست کرد، چنین ارزیابی کردیم: « انتخابات اخیر در عراق در پی اشغال نظامی آن کشور توسط امپریالیزم آمریکا، رهبران بورژوا ناسیونالیست کُرد در عراق را سخت به شعف آورد. احساسات شعف آمیز رهبران کُرد مانند جلال طالبانی و مسعود بارزانی جای تعجّبی ندارد. این رهبران بورژوا ناسیونالیست، سال هاست که در پیوند تنگاتنگ با امپریالیزم بوده و چشم امید خود را به تحوّلات “از بالا” با دخالت مستقیم آمریکا دوخته بودند. تحوّلات اخیر در عراق به زعم آن ها صحّت سیاست های این گرایش های بورژوا ناسیونالیست کُرد را نشان داده است! امّا این روند، تازه اوّل کار است. تجربۀ تاریخی نشان داده است که زحمتکشان کُرد در این توافقات “رهبران” با امپریالیزم ذینفع نبوده اند و نهایتاً لطمات جبران ناپذیری خواهند دید (هرچند که این انتخابات “آزاد”، قابل قیاس با سرکوب مردم زحمتکش کُرد از سوی دیکتاتوری وحشی صدّام حسین نباشد). تحوّلات آتی نشان خواهد داد که این رهبران در راستای حفظ منافع مردم زحمتکش خود عمل نکرده اند. امکان دارد که امپریالیزم بین رهبران جنبش، خرده نانی تقسیم کند و چند مقام اداری بی خاصیّت به آنان اعطاء گردد؛ امّا تمام این امتیازات، نه تنها مسألۀ ملی را حل نمی کند، که حلّ نهایی آن را به تعویق می اندازد و حتی بحران موجود را تشدید می کند… .» (“چشم امید چپگرایان کرد به امپریالیزم نباید باشد”- اسفند۱۳۸۳)

اعتصاب کارگران شیواشوک آغاز مبارزۀ ضدّ سرمایه داری در عراق  برای تحقق حقوق اوّلیۀ کارگران کُرد است.

شورای دبیری گرایش مارکسیست های انقلابی ایران

مرداد ۱۳۹۰