سخنرانی لنین دربارۀ مجلس مؤسسان

نشست کمیتۀ اجرایی مرکزی سراسری روسیه

1 (14) دسامبر 1917

ایراد سخنرانی: 1 دسامبر 1917

نخستین انتشار: 19 دسامبر 1917، پراودا، شمارۀ 207

منبع: مجموعه آثار لنین، انتشارات پراگرس، مسکو، جلد 28، 1972، صفحۀ 351

ترجمۀ فارسی: آرام نوبخت

از میلیتانت شماره ۶۶

1

سخنرانی دربارۀ مجلس مؤسسان

فارغ از شرایط جنگ طبقاتی که به جنگ داخلی مبدل شده، ما هنوز نهادی کامل تر از مجلس مؤسسان برای تعیین ارادۀ مردم نمی شناسیم. اما نباید خود را با خیال پردازی سرگرم کنیم. مجلس مؤسسان مجبور خواهد بود که تحت شرایط جنگ داخلی عمل کند؛ عناصر بورژوایی کالدینی، جنگی داخلی را آغاز کرده اند.

پس از تلاش برای به درازا کشاندن شورش در مسکو، پس از تلاش ناکام کرنسکی برای شوراندن سربازان علیه پتروگراد، پس از تلاش بی ثمر برای سازماندهی افسران عالی رتبۀ ضدّ انقلابی ارتش، این عناصر اکنون کوشش می کنند که قیامی را در منطقۀ دُن سازمان دهند. امیدی به این تلاش نیست، چرا که قزاق های کارگر، مخالف کالدینی ها هستند.

رفیق لنین در پاسخ به اتهام آزار و ایذای حزب کادت گفت:

«مبارزۀ طبقاتی را نباید جدا از مخالفین سیاسی خود درنظر گرفت. این که گفته می شود حزب کادت یک گروه نیرومند نیستد، حقیقت ندارد. کمیتۀ مرکزی کادت، ستاد فرماندهی سیاسی طبقۀ بورژوا است. کادت ها تمامی طبقات مالک را جذب کرده اند؛ عناصری که سمت راست کادت ها ایستادند، به آن ها پیوسته اند. همۀ آن ها از حزب کادت پشتیبانی می کنند.

ما را فرامی خوانند که مجلس مؤسسان را به همان شکلی در ابتدا طراحی شده بود، دعوت کنیم. به هیچ وجه. مجلس مؤسسان علیه منافع مردم طراحی شده بود. ما انقلاب کردیم تا تضمین کنیم که مجلس مؤسسان علیه مردم استفاده نخواهد شد، و این ضمانت ها در دستان حکومت باشد. فرمان ما به وضوح و بدون ابهام زمان فراخوانده شدن مجلس مؤسسان را بیان می کند و شامل پاسخ دقیقی به آن سؤال می شود. سعی نکنید که ذهن خوانی کنیدما هیچ چیز را پنهانی نمی کنیم. ما گفتیم که مجلس مؤسسان را به مجرّد این که چهارصد نماینده برسند، فراخواهیم خواهند. نمی خواهیم بهانه بیاوریم که انتخابات پس از موعد مقرر برگزار گردید. در برخی مناطق خاص، شوراها خودشان تاریخ تاریخ های بعدی انتخابات را تعیین کردند. از آن جا که انتخابات در تاریخ های مختلفی برگزار گردید، ضروری بود که تعداد نمایندگان لازم برای گشایش مجلس مؤسسان تعیین شود. با بهره گیری از این که در متن قانون به تعداد اشاره نشده است، تلاش شده تا فارغ از تعداد نمایندگان حاضر، مجلس فراخوانده شود. موضع حکوتی که اجازه داد چنین اتفاقی بیفتد، چه می توانست باشد؟ حکومت شوروی کار درستی کرد که تعداد نمایندگان لازم برای تشکیل مجلس مؤسسان به نحو شایسته را طی حکمی تعیین نمود. این کاری است که حکومت شوروی انجام داد. کسانی که موافق نیستند باید فرمان را نقد کنند. اما اگر به جای نقد، زخم زبان و ظنّ و گمان به گوشمان برسد، وقعی به آن نخواهیم گذاشت.

وقتی طبقه ای انقلابی درحال نبرد علیه طبقات مالکی است که مقاومت می کنند، مقاومت باید درهم شکسته شود. ما با همان سلاحی که آن ها برای درهم کوبیدن پرولتاریا استفاده می کنند، آنان را درهم خواهیم کوبیدهیچ سلاح دیگری اختراع نشده است.

شما گفتید که بورژوازی باید منزوی شود. اما کادت ها در عمل مشغول آغاز جنگ تحت لوای یک مطالبۀ ظاهراً دمکراتیک، یعنی مطالبۀ یک مجلس مؤسسان، هستند. می گویند که می خواهند در مجلس مؤسسان بنشینند و همزمان جنگ داخلی را سازمان دهند. و شما هم با صحبت از انزوا، به آن پاسخ می دهید.

ما صرفاً اسباب مزاحمت را برای کسانی که تشریفات را رعایت نمی کنند فراهم نمی کنیم، بلکه داریم اتهامات سیاسی مستقیمی را به یک حزب سیاسی وارد می آوریم. انقلابیون فرانسه هم به همین نحو عمل کردند. این پاسخ ما به آن دسته از دهقانانی است که دست به انتخاب زدند، بدون آن که بدانند چه کسی را انتخاب می کنند. بگذارید مردم بدانند که مجلس مؤسسان تاحدودی متفاوت از آن چه کرنسکی تمایل داشت، درحال فراخوانده شدن است. ما حقّ عزل را مطرح کرده ایم، و مجلس مؤسسان دقیقاً آن چیزی نخواهد بود که بورژوازی برنامه اش را چیده بود. اگرچه فقط چند روز تا پیش از فراخواندن مجلس مؤسسان باقی مانده است، بورژوازی درحال سازماندهی جنگ داخلی، تشدید خرابکاری و توافق متارکۀ موقت جنگ است. اجازه نخواهیم داد که با مشتی شعار صوری فریب بخوریم. بورژوازی مایل است که در مجلس مؤسسان بنشیند و همزمان جنگ داخلی را سازمان دهد. بگذارید که جنس اتهام ما به حزب کادت را ارزیابی کنند؛ بگذارید اثبات کنند که حزب کادت، ستاد فرماندهی جنگ داخلی، جنگی که از فرط استیصال در حال غرق به خون کردن کشور است، نیست. رفیق اشتاین برگ تلاشی برای اثبات این موضوع نکرده است. او تمام آن چه را که دربارۀ معاهدات میان کادت ها و کورنیلوف افشا شده است به فراموشی سپرده؛ این نه ما، بلکه چرنوف، دشمن سیاسی ما بود که چنین معاهداتی را افشا کرد. ادعا می شود که ما گریبان افراد حقیر و کوچک را می گیریم، ولی اگر قرار باشد اتهام سیاسی خود را علیه ستاد فرماندهی کل یک طبقه پنهان کنیم، سراغ معدودی از افراد خاص نمی رویم

رفیق لنین سپس به این ملاحظه که بلشویک ها دشمنان خلق نیز اعلام شده بودند، پرداخت:

«آن ها تهدیدد کردند که ما را دشمنان خلق اعلام خواهند کرد؛ اما این کار را نکردند. آن ها جسارت چنین کاری را نداشتند. همان موقع به آنان گفتیم که بسیار خوب، اگر می توانید، امتحان کنید؛ تلاش کنید به مردم بگویید که حزب بلشویک، به عنوان یک حزب، به عنوان یک گرایش، دشمن خلق است“. جرأت نکردند؛ به دنبال افراد منفرد افتادند؛ به افترا و بهتان پناه بردند. گفتیم نمی توانید ما را دشمنان خلق بنامید؛ شما حتی یک اعتراض اصولی هم علیه بلشویک ها ندارید؛ کل کاری که می توانید انجام دهید، دامن زدن به شایعات است“. اتهام ما علیه حزب کادت، مُهر پایان به مانورهای حقیرانه در مبارزۀ سیاسی می زند. ما به مردم حقیقت را خواهیم گفت. به مردم خواهیم گفت که منافع آن ها بالاتر از منافع یک نهاد دمکراتیک قرار دارد. ما نباید به پیش داوری های کهنه ای که منافع مردم را تابع یک دمکراسی صوری می کنند، بازگردیم. کادت ها شیون سر می دهند: “تمام قدرت به دست مجلس مؤسسان“. اما مقصودشان در واقع این است که تمام قدرت به کالدین“. این را باید به مردم گفت، و مردم هم عمل ما را تصدیق خواهند کرد

2

قطعنامه پیرامون فرمان مرتبط به حزب کادت

کمیتۀ اجرایی مرکزی پس از شنیدن توضیحات سخنگویان شورای کمیسریای خلق در ارتباط با فرمانی که کادت ها را حزب دشمن خلق معرفی می کند و دستور به بازداشت اعضای هیئت های حکومتی حزب می دهد، و با نظارت شوراها بر کل حزب، مجدداً بر نیاز به پیش راندن نیرومندترین مبارزه علیه ضدّ انقلاب بورژوایی، که تحت رهبری حزب کادت قرار دارد و جنگ داخلی وحشسانه ای را علیه بنیان های انقلاب کارگران و دهقانان آغاز کرده است، صحّه گذاشت.

کمیتۀ اجرایی مرکزی، شورای کمیسریای خلق را از حمایت تداوم یافتۀ خود در این مورد اطمینان می دهد و اعتراضات گروه هایی سیاسی را که تزلزل و نوسانشان درحال تضعیف دیکتاوری پرولتاریا و دهقانان فقیر بوده و هست، وارد نمی داند.

http://www.marxists.org/archive/lenin/works/1917/dec/01.htm

میلیتانت

سایت گرایش مارکسیست های انقلابی ایران