بیانیه‌ای در دفاع از حقوق زنان کورد و علیه اپورتونیسم و سازش‌کاری احزاب کوردی با گرایشات ارتجاعی
رفقای عزیز،
در این دوران پر از تضاد و تحولات اجتماعی، ما به‌عنوان کسانی که در صف مقدم مبارزه طبقاتی ایستاده‌ایم، به وضوح شاهدیم که زنان کورد، همان‌طور که در سراسر جهان تحت ستم و سرکوب قرار دارند، در جامعه کوردستان نیز با خشونت‌ها و چالش‌های بی‌سابقه‌ای مواجه هستند. زن‌کشی، خشونت‌های خانوادگی، تجاوز، و هرگونه شکل دیگر سرکوب علیه زنان، نه تنها نتیجه ساختارهای پدرسالاری است، بلکه به‌طور مشخص از سیاست‌های ارتجاعی/سرمایه داری جمهوری اسلامی ایران و جریانات دینی مرتجع محلی تغذیه می‌شود که بر جامعه کوردستان و دیگر جوامع تحت سلطه، فشار می‌آورند.
سیاست‌های جمهوری اسلامی که به نام اسلام و مذهب در تلاش‌اند تا قوانین شریعت را بر جامعه تحمیل کنند، نقش مستقیم و عمیقی در افزایش تبعیض‌ها و خشونت علیه زنان ایفا می‌کنند. قوانین نابرابر، محدودیت‌های اجتماعی، و سرکوب آزادی‌های فردی زنان، به ویژه در شرق کوردستان، بخش‌هایی از فاجعه‌ای است که جمهوری اسلامی در این جامعه به‌وجود آورده است. در کنار آن، جریانات دینی و محافظه‌کار داخلی، که در پی بازتولید هژمونی فرهنگ ارتجاعی خود هستند، در این روند شریک‌اند و به شدت در اشاعه و تبلیغ و ترویج برای سرکوب زنان و نادیده گرفتن حقوق آنها مشارکت دارند.
آنچه امروز به شدت نگران‌کننده است، این است که برخی از احزاب کوردی که خود را کمونیست و مدافع حقوق زنان می‌دانند، به جای مبارزه بی‌امان با این گرایشات ارتجاعی، در برابر آنها سکوت کرده یا حتی برای آنها سیگنال سازش می‌فرستند. این احزاب، به بهانه‌های مختلف از جمله مصلحت‌جویی‌های سیاسی و حفظ جایگاه‌های اجتماعی، در بسیاری از مواقع سیگنال‌های سازش‌کاری به جریانات دینی و ارتجاعی می‌فرستند و در عمل، از دفاع قاطع و رادیکال از حقوق زنان و مبارزه با خشونت‌های سیستماتیک علیه آنها عقب‌نشینی می‌کنند.
ما به عنوان کمونیست‌ها و مارکسیست‌های انقلابی، معتقدیم که هیچ‌گونه سازشی با گرایشات ارتجاعی نمی‌تواند قابل قبول باشد. مبارزه برای رهایی زنان و برابری جنسیتی جزئی جدایی‌ناپذیر از مبارزه طبقاتی است و احزاب کمونیستی باید از هرگونه مماشات با نیروهای دینی و ارتجاعی بپرهیزند، ما کوردستانی دیگر تحت سلطه حزب دمکرات کوردستان عراق و اتحادیه میهنی کوردستان در شکل و با نامی دیگر اما با همان محتوا نمی‌خواهیم. همین امروز اعلام میکنیم که هر گونه گرایش دینی و مذهبی باید دستش در دخالت سیاسی در جامعه کوتاه شود و با تمامی قدرت با آنان مبارزه شود این مبارزه تنها با انتقاد از احزاب و سازش‌کاری‌ها نمی‌تواند پیش برود. ما نیاز داریم به یک مبارزه سازمان‌یافته، متحد و رادیکال. برای این منظور، ضروری است که نیروهای چپ و کمونیستی، از جمله احزاب کمونیستی و انقلابی، خود را در یک جبهه مشترک متحد کنند. اتحاد این نیروها می‌تواند به مبارزه‌ای قوی و پایدار علیه تمامی اشکال سرکوب و استثمار منجر شود.
همچنین، ما بر لزوم اتحاد زنان انقلابی و کمونیست در این مبارزه تأکید میکنیم. زنان باید نه تنها به عنوان فعالان جنبش‌های اجتماعی، بلکه به‌عنوان پیشتازان مبارزات طبقاتی در جبهه چپ و کمونیستی، در مرکز مبارزه قرار بگیرند. زنان باید با آگاهی طبقاتی و انقلابی خود، به‌طور مستقل و مؤثر در برابر خشونت‌ها و نابرابری‌ها ایستاده و نقش رهبری را در حرکت‌های اجتماعی ایفا کنند.
تشکلات مستقل زنان باید پایه‌گذار جنبشی باشد که زنان را از هرگونه وابستگی به احزاب و نیروهای سیاسی که خواستار سازش با ارتجاع هستند، آزاد سازد. این تشکلات باید برای تقویت قدرت سازمانی و سیاسی زنان در برابر سرکوب‌ها و خشونت‌های سیستماتیک مبارزه کنند و خود را در خط مقدم جبهه‌های اجتماعی و سیاسی قرار دهند.
همچنین ما دست همکاری و همیاری به سوی همه ی فمینیست‌های مارکسیست دراز میکنیم. فمینیست‌های مارکسیست که بر مبارزه طبقاتی و رهایی زنان تأکید دارند، می‌توانند نقشی حیاتی در گسترش آگاهی طبقاتی و مبارزاتی ایفا کنند. پیوند فمینیست‌های مارکسیست با جنبش‌های انقلابی و تشکلات زنان می‌تواند به ایجاد یک جبهه متحد و قدرتمند علیه هرگونه ظلم و سرکوب در جامعه کوردستان و فراتر از آن منجر شود.
در نهایت، ما از نیروهای چپ و کمونیست می‌خواهیم که در عمل، نه تنها در شعار، پایبند به اصول انقلابی و طبقاتی خود باشند و از هرگونه سازش با نیروهای ارتجاعی که حقوق و آزادی‌های زنان را تهدید می‌کنند، پرهیز کنند. مبارزه برای آزادی زنان باید یک مبارزه رادیکال، طبقاتی و انقلابی باشد که رهایی زنان را به دنبال داشته باشد نه شکلی دیگر از اسارت را. هیچ‌گاه نباید فراموش کرد که مبارزه برای رهایی زنان بخشی جدایی‌ناپذیر از مبارزه برای رهایی تمامی جامعه است.
این مبارزه به هیچ وجه به تعویق نمی‌افتد؛ این مبارزه امروز باید آغازی جدید داشته باشد و در ادامه مبارزات تا کنونی متشکلانه تر و سازماندهی شده تر و با اتحاد و همبستگی نیروهای انقلابی و کمونیست پیش برود.
فراکسیون زنان سوسیالیست
۲۱ بهمن ۱۴۰۳
آخرین دیدگاه ها