صدای کارگر سوسیالیست ۳۲۰- ۲۱ شهریور ۹۹- تدارک انقلاب-مطالبات
صدای کارگر سوسیالیست ۳۲۰- ۲۱ شهریور ۹۹
گام های اولیه جهت تدارک انقلاب
با توجه به بحران‌های اقتصادی و تحریم‌های اعمال شده و بحران اقتصادی ناشی از کرونا، طغیان‌ها و اعتراضات و اعتصاباتی که در گذشته در ایران رخ داده است، همواره سوالی که برای جوانان انقلابی و رادیکال مطرح می‌شود، چگونگی ماندگاری رژیم با وجود چنین بحران‌هایی است؟
آچه که مسلم است، این است که رژیم‌های اختناق‌آمیز و دیکتاتور در جهان، تا کنون صرفاً با اعتصابات و اعتراضات محلی و توده‌ای سرنگون نشده‌اند و چنان‌چه دچار بحران شوند برآن غلبه خواهند کرد بنابراین چنین رژیم‌هایی به خودی خود از بین نمی‌روند. از طرفی چناچه این رژیم‌ها با مداخله‌گری کشورهای امپریالیستی تغییر کند، همچنان زیر بنای اقتصادی وابسته به امپریالیسم آنها حفظ خواهد شد. در واقع صرفاً شکل رژیم تغییر خواهد کرد و نه شکل دولت و زیر بنای آن.
نکته‌ای که باید در این‌جا به آن توجه داشت تغییر دولت سرمایه‌داری و سرنگونی آن است که این امر تنها توسط قشر زحمت‌کش و کارگران امکان‌پذیر خواهد بود. اما از طرفی چگونگی تحقق این امر نیز حائز اهمیت است. بنابراین در جهت رسیدن به این امر و تحقق انقلاب، ایجاد تدارکات پیش از انقلاب ضروری است.
انقلابات هیچگاه به‌خودی خود رخ نخواهند داد و قطعاً با اعتصابات محلی و اعتراضات توده‌ای و یا اعتصابات مختلف و با مداخله‌گری‌های کشورهای امپریالیستی این امر محقق نمی‌شود. بنابراین آنچه که مسلم است سازماندهی انقلاب به دست خود توده‌ها است.
اما برای توضیح سازماندهی انقلاب، می توان از مکانیسم اهرم به‌عنوان قیاس استفاده کرد. همانطور که می‌دانیم اهرم از سه جز متفاوت و جدا ازهم اما به‌صورت پیوند یافته بایکدیگر تشکیل شده است. اگر یک جزء آن را به‌عنوان نیروی اعمال فشار در نظر بگیریم، یعنی آن جزیی که با نیروی اندک قرار است حجم بزرگی در انتهای اهرم را ارتقا دهد. در میان این دو نقطه، جزء دیگری نزدیکتر به حجم بزرگتربه‌عنوان نقطه اتکا وجود دارد. اگر این مکانیسم اهرم را به سازماندهی انقلاب ترجمه کنیم. آن حجم بزرگ شامل توده ها وسیع اند. جزء نقطه اتکا همان پیشتاز کارگری یا رهبران عملی است که در صف مقدم مبارزات کارگری اند و توسط کارگران مورد اعتماد قرار می گیرند. آن جزیی که ارتقا دهنده و دارای حجم کمتری است در واقع تشکیلات کارگری یا حزب پیشتاز کارگری است که مجهز به تجارب غنی نظری و تئوری بین‌المللی و تاریخی جنبش کارگری در طی صد سال گذشته است.
با این توضیحات در واقع ما درمی‌یابیم که اعتصابات و اعتراضات در داخل ایران است در طی دوره‌های مختلف آن را به کرات مشاهده شده اند. به سخن دیگر، قشرهای ستم‌دیده جامعه بیدار و کاملاً آگاه هستند. جزیی که به عنوان نیروی اتکا در نظر گرفتیم یعنی نیروهای پیشرو کارگری نیز موجودند. رهبران عملی کارگری مانند شاهرخ زمانی ها و اسماعیل بخشی را نیز دیده ایم. اما جزیی را که به‌عنوان نیروی ارتقا دهنده فرض کردیم یعنی حزب پیشتاز کارگری است که نطفه‌های اولیه آن به‌وجود آمده اما به‌صورت پراکنده نه جمعی و متشکل است. این حزب درواقع براساس تجارب غنی ۱۶۰ سال گذشته از مبارزات طبقاتی و دخالتگری مستقیم در جنبش‌های کارگری به یک سلسه آگاهی‌ها رسیده است. که قادر است همراه با پیشروهای کارگری تشکیلات لازم را در شرایطی که توده‌ها به پا می‌خیزند تدارک ببینند. اما باید توجه داشت، که هیچ یک از این اجزا‌ء به‌طور جداگانه منجر به انقلاب نخواهد شد. این سه باید در پیوند باهم و مرتبط باهم انقلاب آتی را سازمان دهند.
از سوی دیگر در ۴۱ سال گذشته، ما شاهد سازمان ها و احزابی بوده ایم که که هیچ‌گونه ارتباطی با تشکل‌های کارگری و به خصوص پیشتاز کارگران نداشته‌اند. در واقع در طی این سال‌ها هیچگاه شاهد اعتصابات، اعتراضاتی به‌صورت سراسری نبوده‌ایم که براساس مطالبات یا برنامه‌های این احزاب سازماندهی شده باشد. بنابراین چنین احزاب موجود سنتی صرفاً کاریکاتوری بیش نیستند چرا که با هیچ یک از پیشروهای کارگری پیوند تنگاتنگ برقرار نداشته و در انقلاب آتی نیز نقش تعیین کننده ایفا نخواهند کرد.
هدف ما در واقع تشکیل حزب پیشتاز کارگری همراه و با اتکا به نیروهای پیشرو کارگری یعنی مغز متفکر‌ها‌ی جنبش کارگری و افرادی که در صف مقدم مبارزات قرار گرفته‌اند است. در شرایط کنونی این یکی از کمبود‌های اصلی ما است.
جوانان انقلابی و مبارزین انقلابی تنها با تمرکز یافتن بر این مسئله است (یعنی تدارک تشکیل حزب پیشتاز کارگری) که می‌توانند به سرنگونی رژیم و جایگزینی آن با یک دولت کارگری امیدی داشته باشند. اما این کار هم کاری ساده نیست زیرا که متاسفانه بسیاری از جوانان ما با وجود انجام دادن انواع و اقسام دخالتگری‌ها مانند تبلیغات، انتشار کتاب و یا ترجمه مطالب مختلف وغیره تنها به فضای مجازی اکتفا می‌کنند. در واقع بیشتر جوانان بر این باورند که آگاهی توده‌ها با انتشار مطالب آنها بالا خواهد رفت و توده‌ها خود به خود با خواندن این مطالب به آنها می‌پیوندند، این یک باور نادرست است. در واقع روشنفکران انقلابی، کسانی که خواهان تدارکات و ایجاد انقلاب اند، باید با پیشروهای کارگری ارتباطی تنگاتنگ برقرار کنند. به‌منظور این‌کار نیاز به یک ابزار مناسب (تسمه نقاله) جهت این کار دارند که این ابزار همان کمیته‌ی اقدام کارگری است که با آموزش‌ها جهت تدارک انقلاب سوسیالیستی آتی در ایران و برنامه‌هایی جهت ایجاد پیوند بین روشنفکران و پیشروهای کارگری نقشی مهم ایفا می‌کند. در مرکز این آموزش های اولیه رعایت مسائل امنیتی است، که توسط کمیته‌ی اقدام کارگری انجام می گیرد. از یکسو، هسته های مخفی با بکارگیری و رعایت اکید مسایل امنیتی با پیشروهای کارگری مرتبط می شوند. از سوی دیگر، جهت آموزش‌های تئوریک مارکسیستی برای بهره‌گیری از تجارب مبارزات کارگری در طول تاریخ ودرسطح جهانی صورت آموزش خواهند دید. تا بدین طریق تجارب غنی کارگران در سطح بین‌المللی را به درون جنبش‌های کارگری بیاورند و آنها رابه سمت منافع درازمدت خود یعنی حاکمیت کارگری رهنمود دهند. این روش کار در انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ در روسیه مشاهده شد درنتیجه تجربه‌ی ما متکی به این انقلاب است که با توجه به اهدافی که داریم و ترسیم کرده‌ایم یکی از روش های موثر جهت به پیروزی رساندن طبقه‌ی کارگری در حاکمیت یک جامعه‌ی سوسیالیستی است.
مازیار رازی
آخرین دیدگاه ها