انتخابات ریاست جمهوری در ژرفای بحران سرمایه داری افغانستان!

قرار است در ماه های پیش رو انتخابات ریاست جمهوری افغانستان در اوج تشدید جنگ، حملات تروریستی داعش و گروه‌تروریستی طالبان، و بحران شدید سرمایه داری افغانستان و گسترده بودن تقلب های قابل پیش بینی برگزار گردد.

نامزدان انتخابات پیش رو‌که اکثرا از حلقات خود رژیم تشکیل شده است و در بیشترین‌بحران های گسترده و جنگ در چند دهه گذشته دست داشته اند گفته می توان که این افراد و جلادان در این ۱۷ سال اخیر برای ادامه حضور امپریالیسم امریکا بیشترین دست را داشته اند. دستانی که به نحوی به خون توده های زحمتکش و کارگران آغشته بوده و ثروت همین زحمتکشان را به غارت برده اند.

تمام بحران موجود در سطح جامعه بر دوش مردم از ناحیه همین جلادان و مافیا های و جنگسالاران واجب محاکمه در دادگاه های کارگران و توده های ز حمتکش است.

اینها باز هم به اسم کاندیداتوری و تبلیغات و امثال ان توده ها را مانند همیش تحمیق می‌سازند و برای‌تداوم بحران سرمایه داری و‌حفظ ثروت های شان در تلاش هستند. این در حالی است که انتخابات پیش رو باز هم انتخابات پر از تقلب خوانده می شود قسمیکه روز‌‌ نخست تبلیغات انتخاباتی با حملات گسترده تروریستی همراه بود که بالای تجمع از نزدیکان باند وابسته غنی صورت گرفت و سبب کشتار توده ها شد. این شرایط یک گواهی دیگری بر اوج گیری بحران بیشتر را در روز های آينده را می رساند.

با توجه به وضعیت جنگی و کشتار عام توده ها به منوال روزانه که روبه افزایش است، سر نوشت توده های میلیونی افغانستان باز هم پس از انتخابات وخیم تر از موقعیت فعلی باقی می ماند.

از طرف دیگر در کشور های مختلف محافلی تحت نام مذکرات صلح با گروه تروریستی طالبان و نشست های هیت فرستاده شده امپریالیسم امریکا که در راس آن زلمی خلیل زاد هست برگزار می شود که تا کنون نتیجه ای را در پی نداشته است و این نشست و گفت و شنودهای طالبان با امپریالیسم امریکا سران و جلادان مجاهدین و اپارات رژیم در کشور های مختلف گرد یک میز دور هم نشستند اما بی نتیجه پایان یافت. طالبان در جریان این مذکرات بسیار از مردم تحت ستم افغانستان را در بیشترین نقاط کشور مورد بی رحمانه ترین حملات و کشتار جمعی قرار داد.

احزاب سیاسی موجود که بیشتراَ به دکانداران و معامله گران سیاسی می مانند از گروه های و باندهای کاندیداتوری های مختلف که مجرمین مکرر این مردم بلاکشیده هستند حمایت میکنند. احزاب و سازمان های دیموکراتیک که داعی دیموکراسی و تحریم انتخابات هستند نیز خود در سر درگمی محض و بی برنامه گی قرار دارند و افتراق و سکتاریسم را تشدید دارند.

این همه شرایط وقتی بوجود میاید که بدیل انقلابی برای برون رفت از شرایط بحران سرمایه داری ناقص الخلقه موجود نباشد.

* در شرایط بحران سرمایه داری و جنگ و فقر موجود وظیفه فوری و فوتی نیروهای دیموکراتیک و انقلابی این هست که هسته های سوسیالیست و سازمانده را به همراه ایجاد اتحاد عمل های انقلابی با شعار ها و اقدامات ضد سرمایه داری علیه این بحران ها و اشغال امپریالیسم و دست درازی کشور های ارتجاعی سرمایه داری منطقه سازماندهی کنند.

* کارگران، قربانیان جنگ و سایر اقشار جامعه که در ۱۷ سال اخیر در فقر، بحران، جنگ و هزاران مشکل دیگر بسر بردند باید در یک اتحاد و اعتراض سراسری انتخابات را تحریم، و برای پیشبرد و تعیین سرنوشت کمیته های اقدام ضد سرمایه داری را برای تدارک و ایجاد حزب پیشتاز انقلابی برای سرنگونی سیادت بورژوازی حاکم و امپریالیسم امریکا سازماندهی کنند.

* طبقه کارگر افغانستان و توده های تحت ستم بدون بوجود آوردن حزب پیشتاز انقلابی و برنامه انقلابی برای سرنگونی سیادت نظام سرمایه داری و ایجاد دولت دیموکراتیک کارگران در اتحاد کارگران جهان برای مبارزه علیه امپریالیسم، متاسفانه نمی توانند از این بن بست بحران سرمایه داری و جنگ و آشوب تروریسم بیرون بیایند.

* یگانه راه حل انقلابی ایجاد حزب پیشتاز انقلابی و تدوین برنامه انقلابی از درون مبارزه روزمره علیه سرمایه داری توسط کارگران و زحمتکشان در اتحاد باسایر اقشار تحت ستم جامعه است.

· پیش بسوی تحریم فعال انتخابات!

· فرصت تحریم انتخابات را به ایجاد هسته های سازمانده سوسیالیست مبدل سازیم!

· پیش بسوی تدارک و ایجاد حزب پیشتاز انقلابی!

· پیش بسوی اتحاد کارگران و قربانیان جنگ!

· پیش بسوی مبارزه علیه جنگ!

· پیش بسوی ایجاد کمیته های دفاع مردمی!

· پیش بسوی سرنگونی نظام سرمایه داری!

· پیش بسوی اتحاد با کارگران جهان برای مبارزه علیه امپریالیسم!

· زنده باد سوسیالیسم!

گرایش مارکسیست های انقلابی افغانستان

[email protected]

اسد ۱۳۹۸

میلیتانت

سایت گرایش مارکسیست های انقلابی ایران