تهران: حمایت عملی از «افشین ندیمی» و «مهرداد صبوری»، و دیوارنویسی علیه موج اعدام ها

بار دیگر فعالیت هایی عملی در حمایت از فعالین کارگری زندانی در سطح نقاطی از تهران صورت گرفته است. این اقدام به ویژه از آن رو صورت گرفته که با ادامۀ روند ارعاب و فشار سیستماتیک بر فعالین کارگری در زندان ها و خانواده های آن ها، نیاز به حمایت ها و همبستگی ها- در سطح ملی یا بین المللی- بیش از پیش افزایش یافته است.

افزایش فشارها و تهدیدها علیه فعالین کارگری زندانی و خانواده های آنان (مانند رضا شهابی، شاهرخ زمانی، بهنام ابراهیم زاده و صدها کارگر دیگر)، نگرانی های فراوانی را به دنبال داشته و به همین جهت ضرورت همبستگی و حمایت را به شکل فزاینده ای برجسته کرده است.

مدتی پیش نیز «افشین ندیمی» و «مهرداد صبوری»، دو کارگر ساختمانی که برای کار به کردستان عراق رفته بودند، پس از بازگشت به ایران در تاریخ 17 آبان از سوی نیروهای اطلاعاتی ربوده شدند. روز چهارشنبه، مورخ 4 دی ماه 1392، «افشین ندیمی» و «مهرداد صبوری»، از فعالین کارگری و از اعضای «کمیتۀ هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری» از سوی شعبۀ یکم دادگاه انقلاب اسلامی سنندج به زندان محکوم شدند. در این دادگاه فرمایشی که بدون سپری شدن جلسۀ بازپرسی و در غیاب وکلای مدافع برگزار شد، قاضی دادگاه، افشین ندیمی را به جرم عضویت در کمیتۀ هماهنگی به پنج سال، و تبلیغ علیه نظام به یک سال، و مجموعاً به شش سال حبس تعزیری محکوم نمود. هم زمان مهرداد صبوری نیز به جرم عضویت در کمیتۀ هماهنگی به چهار ماه، و تبلیغ علیه نظام به چهار ماه دیگر، و در مجموع به هشت ماه حبس تعزیری از سوی دادگاه محکوم گردید. نهایتاً هر دو فعال کارگری برای سپری کردن دوران محکومیت خود به زندان سنندج فرستاده شدند.

به همین دلیل شماری از رفقای مستقل درگیر در پروژۀ «احیای مارکسیستی» و همین طوری تعدادی از اعضای «شبکۀ همبستگی کارگری»، طی اقدامی مشترک، به حمایت عملی از این دو پیشرُوی طبقۀ کارگر پرداخته اند.

در این راستا پوسترهایی در سطح نقاطی از تهران توزیع شدند با شعارهایی نظیر «تا آزادی افشین ندیمی و مهرداد صبوری، مبارزه ادامه دارد!»، «کارگر زندانی، زندانی سیاسی آزاد باید گردد!» و «کارگران ایران تنها نیستند!».

پیش تر نیز به دنبال اجرای تاکتیک «تحریم فعال» انتخابات ریاست جمهوری 92 به وسیلۀ شماری از همین رفقا به شکل توزیع و نصب پوسترهایی در حمایت از شاهرخ زمانی در سطح مناطقی از تهران ⁽¹⁾، سپس اقدام مشترک برای  حمایت عملی از بهنام ابراهیم زاده به دنبال درخواست وی در آستانۀ بازگشت به زندان ⁽²⁾، برداشتن گام هایی مشابه در جهت حمایت عملی از شاهرخ زمانی در قطب صنعتی یکی از استان ها ⁽³⁾، تداوم حمایت عملی مجدد از رضا شهابی و شاهرخ زمانی در تهران ⁽⁴⁾، نهایتاً اقداماتی به صورت دیوارنویسی و پخش تراکت و چسباندن پوستر علیه موج اعدام های سیستماتیک و بی پروای اخیر جمهوری اسلامی- به خصوص پس از روی کار آمدن روحانی- در تهران و کرج صورت گرفته بود ⁽⁵⁾.

این بار نیز به موازات حمایت از دو فعال کارگری نامبرده، آکسیون علیه اعدام ها تداوم یافت. همان طور که قبلاً اشاره شده بود، موج سنگین اعدام ها، دستگیری و پرونده سازی علیه فعالین و نظایر آن ، با هدف حمله به کل طبقۀ کارگر و کاهش اعتماد به نفس صورت می گیرد و حربه ای است که رژیم به منظور ارعاب و خط و نشان کشیدن برای اعتراضات و اعتصابات کارگری در زمان به سرانجام رسیدن معاملات پشت پردۀ خود با غرب، به کار می بنند. از این رو ضروری است که کل کارگران ایران و نیروهای مترقی به طور اعم و کارگران پیشرو به طور اخص، اقداماتی را به هر شکل مناسب در اعتراض و واکنش به این اعدام ها از خود نشان دهند. چنان چه در مورد این اعدام ها اقدام مشترک و به ویژه اقداماتی کارگری انجام نگیرد، دست های رژیم برای سرکوب های گستردۀ بعدی باز خواهد ماند.

هرچند متأسفانه شاهدیم که بسیاری از نیروهایی که خود را متعلق به جنبش چپ و کارگری می دانند، سبک کاری را اتخاذ کرده و تبلیغ می کنند که بیش از هرچیز «بی خطر» بودن آنان را به رژیم اثبات کند. این جریان ها که دیگر در ماهیت کوچکترین ارتباطی به جنبش کارگری ندارند و به این اعتبار خود حتی تاحدودی به مانع پیشروی جنبش مبدل شده اند، در واقع فراموش کرده اند که قرارست وجود آن ها، وسیله ای باشد برای رسیدن به یک هدف مشخص؛ درحالی که عملاً برای حفظ موجودیت خود، هدف را قربانی وسیله کرده اند. به هر رو یکی از سنت های مبارزاتی نیرومندی که در گذشته وجود داشته و امروز نیز باید احیا شود، پخش بیانیه، دیوارنویسی و نظایر آن با هدف ایجاد اعتماد به نفس در میان زندانیان سیاسی، فعالین کارگری زندانی و خانواده های آن ها به طور اخص و ایجاد آگاهی عمومی از وضعیت آنان در سطح جامعه به طور اعم است.

به علاوه «شبکۀ همبستگی کارگری» در سطح بین المللی نیز اقداماتی را در حمایت از و همبستگی با این کارگران زندانی داشته است؛ به عنوان مثال شرکت در آکسیون ها؛ دریافت پیام های همبستگی از «انجمن همبستگی بین المللی کارگران» ترکیه در حمایت از بهنام ابراهیم زاده، رضا شهابی، شاهرخ زمانی و غیره ⁽⁶⁾ و همبستگی کارگران ترکیه با کارگران اعتصاب کننده در پلی اکریل اصفهان ⁽⁷⁾.

همچنین «انجمن آزادی کارگران» (AWL) در بریتانیا که با «شبکۀ همبستگی کارگری» و پروژۀ «احیای مارکسیستی» همکاری دارد، کمپین جمع آوری 10 هزار امضا تا ژانویۀ 2014 را در محیط های کار، دانشگاه ها و دانشکده ها، مدارس و انجمن ها و اتحادیه های کارگری با خواست آزادی شاهرخ زمانی آغاز کرده بود که جزئیات آن متعاقباً اعلام خواهد شد⁽⁸⁾.

این اقدامات حمایتی در داخل و خارج کشور، هرچند از نظر ایجاد اعتماد به نفس در میان فعالین کارگری زندانی و خانواده های آن ها به طور اخص و ایجاد آگاهی عمومی از وضعیت آنان در سطح جامعه به طور اعم، لازم و ضروری هستند و بی تردید یک وظیفۀ طبقاتی به شمار می روند، اما قطعاً به هیچ رو کافی نیستند. بدیهی است که ما با نیرو و امکانات بسیار محدود قادر به آن چه که می بایست انجام شود، نیستیم. اصولاً چنین فعالیت هایی نمی تواند به تنهایی به عهدۀ یک نیرو با امکانات محدود باشد، اما ما علاوه بر تأمین هدف از قبل تعیین شده در راستای کمپین حمایتی از فعالین کارگر زندانی، در عین حال قصد نشان دادن الگوهای عملی فعالیت حمایتی به سایر بخش های فعالین را داشته ایم. ما تلاش کرده ایم بگوییم که نمی توان اسامی و امکانات بزرگ و پرطمطراق داشت، اما در موقع حمایت از کارگران زندانی فقط از راه دور چند شعار و بیانیه داد. نمی توان «حزب طبقۀ کارگر» بود، اما حتی یک مورد عملی در حمایت از کارگران پیشرو در کارنامۀ خود به ثبت نرساند (در حمایت از کارگران پیشرو در « داخل ایران»). ما با این اقدامات ضمن حمایت از کارگران زندانی، قصد ارائۀ پیشنهاد برای این نوع حمایت ها را داشته ایم و الگوی کار را معرفی کرده ایم. هر فرد فعال کارگری و فعال گرایش های سیاسی که خود را مرتبط با جنبش کارگری می دانند، یا هر گروه متشکل می تواند به همین روش، در حدی توان خود، از فقط نوشتن یک شعار بر روی دیوار یا چسباندن فقط یک پوستر در مسیر رفت و آمد مردم گرفته تا هر میزان بیش از این که خود تشخیص می دهد، انجام دهد، تا اولاً اقدام عملی در حمایت از کارگران زندانی کرده باشد و ثانیاً این اقدامات تأثیر واقعی در اعمال فشار به حکومت سرمایه داری داشته باشد. غیر از این یا روشی بهتر از این، نه کارگر زندانی مورد حمایت واقعی قرار می گیرد و نه فشاری به حکومت سرمایه داری جهت آزاد کردن کارگران محسوب می شود. کارگران زندانی نیازمند حمایت برای آزادی هستند و نه تبلیغات گروهی و فرقه ای.

بدون شک فعالیت های حمایتی باید به طور مداوم، در سطح وسیع تر، با هماهنگی و کاربرد ابتکار عمل های بیشتری صورت بگیرند. امید است که با تداوم و گسترش دامنۀ حمایت های عملی از سوی سایر فعالین کارگری نیز فشار لازم جهت آزادی شاهرخ زمانی، رضا شهابی و دیگر فعالین کارگری و سیاسی زندانی ایجاد گردد. در شرایط کنونی که جنبش کارگری، هم از سرکوب شدید حکومتی و هم از افتراق و سایر ضعف های درونی خود آسیب می بیند، این اِعمال فشار عملی نخواهد بود مگر با «اتحاد عمل» گسترده  میان تمامی نیروهای چپ و فعالین کارگری حول حمایت از تمامی زندانیان سیاسی و مطالبۀ آزادی آنان به عنوان یک خواست مشترک.

پیش به سوی اتحاد عمل!

پیش به سوی آزادی تمامی فعالین سیاسی و کارگری زندانی!

کارگران ایران تنها نیستند!

شبکۀ همبستگی کارگری (IWSN)

(1) نگاه کنید به ویژه نامۀ انتخابات 92، نشر میلیتانت، شمارۀ 8:

 http://militaant.com/?p=2508″

(2) تهران: اقدام مشترک در حمایت از بهنام ابراهیم زاده

  http://militaant.com/?p=2856

(3) تداوم حمایت عملی از شاهرخ زمانی در قطب صنعتی یک از استان ها

 http://militaant.com/?p=2958

(4) تهران: تداوم حمایت عملی از رضا شهابی و شاهرخ زمانی

  http://militaant.com/?p=3194

(5) تهران و کرج: پخش پوستر و دیوارنویسی با شعار «اعدام ها را متوقف کنید!»

  http://militaant.com/?p=3267

(6) نگاه کنید به:

گزارش شبکۀ همبستگی کارگری از آکسیون 28 سپتامبر  نروژ در حمایت از کارگران زندانی

  http://militaant.com/?p=3005

پیام همبستگی «انجمن همبستگی بین المللی کارگران» ترکیه به شاهرخ زمانی

 http://militaant.com/?p=3145

پیام همبستگی کارگران ترکیه به بهنام ابراهیم زاده

 http://militaant.com/?p=2875

«شاهرخ زمانی پس از محاکمۀ  مجدد، به شش ماه حبس دیگر محکوم شد»، اطلاعیۀ «شبکۀ همبستگی کارگری»

  http://militaant.com/?p=3021

(7) پیام همبستگی کارگران ترکیه با کارگران «پلی اکریل» اصفهان:

  http://militaant.com/?p=3417

(8) حمایت متحدان «احیای مارکسیستی» در بریتانیا از شاهرخ زمانی

  http://militaant.com/?p=2898