مباحثات و تبادل نظر در اتاق پالتاک
| 
| 
| 
«احیای مارکسیزم»
مباحثات و تبادل نظر در اتاق پالتاک
بار دیگر کل فرهنگ و تمدن بشری در مقابل انتخابی تاریخی قرار گرفته است. درهٔ عمیقی میان عینیت اجتماعی انسانها و آگاهی اجتماعی آنها ایجاد شده است این بحران در نبود یک دورنمای سوسیالیستی میتواند واقعا به “پایان تاریخ” بدل شود.
از سویی سرمایه داری یک ضدّ انقلاب وسیع اجتماعی در عرصه جهانی را سازمان میدهد، و از سوی دیگر ما شاهد کنش های خود انگیختهٔ کارگران، زنان و جوانان هستیم:یونان، اسپانیا، بنگلادش،انگلستان، شیلی، مصر، تونس… بر بسترِ این بحران هر روز لایه‌های جدیدی از انسانها به خصوص جوانان به عرصه فعالیتهای مبارزاتی پرتاب میشوند. در ایران نیز جامعه در زنجیر تسلسل بحران و بربریت دست و پا میزند. در چنین شرایطی نقش عنصر آگاهی، نقشی محوری میشود: بدون آگاهی سوسیالیستی سرنوشت محتوم هر گونه عمل اجتماعی نازا یی و یا سقط جنینی بیش نخواهد بود.
سرمایه داری در همهٔ عرصه ها به مرزهای تاریخی خود برخورد کرده است: در عرصه تولیدی به مرزهای درونی خود، در عرصه تولیدِ فکری- هنری به مرزهای ابتذال پست مدرنیستی خود، در عرصه سازمان اجتماعی به مرزهای تنگ ساختارِ ملی خود، و در عرصه طبیعت به مرزهای بیرونیِ خود: بدون سوسیالیسم، شرایط کنونی به جهنمی بدل میشود که گوشه‌های از آن در فاجعه یونان، سومالی، ژاپن و جدیداً در لیبی، شکلی عملی یافته است.
هر نوع فعالیت هر چند کوچک یک سوسیالیست انقلابی از طرفی توسط این ضرورت‌های اجتماعی و از طرفی دیگر توسط اهداف او دیکته میشود. “سوسیالیسم انقلابی” یک بار تاریخی دارد: نقد و نفی شرایط موجود بر بستر یک امکان سوسیالیستی با درس گیری از عمل‌های تا کنونی تاریخی-جهانی-انقلابیِ طبقه:بدون درک دیروز و امروز، آینده ناممکن است، بدونِ آینده، شرایط موجود برزخی بیش نیست!
حفظ و تداوم تمدن بشری بدون سوسیالیسم یک سراب با نتایجی فاجعه بار است. هر حرکت به جلو بدون احیأ مارکسیسم انقلابی آب در هاونگ کوبیدن است! مفهومِ سوسیالیسم اما توسطِ سوسیال دموکراسی و به خصوص استالینیسم و مائوئیسم و جنبشهای ملی کشورهای پیرامونی به ضد خود بدل شده است.
تحت چنین داده هایی، بحران کنونی سرمایه داری ما را به سوی احیای مارکسیزم هدایت می کند. البته انقلابیون مارکسیست دیدگاه و چشم انداز خود را نسبت به آینده و هدفی که تحقق آن را دنبال می کنند، دارند.
برای ساختن این دیدگاه، سه حیطۀ مرتبط با یک دیگر وجود دارد که مطالعه و درک آنها ضروری است:نخست ، درک سرمایه داری و بحران آن (ریشه‌های بحران و نتیجه گیری‌های سیاسی). دوّم, درک جامعۀ آتی, یعنی “گذار از سرمایه داری به سوسیالیسم” (مفهوم سوسیالیسم و نقش دولت). سوّمین و مهم ترین حیطه, روش‌های سازمانی غلبه بر سرمایه داری و حرکت به سوی سوسیالیسم است (حزب پیشتاز انقلابی).
برای بررسی برخی از این نکات، ما عده‌ای از مارکسیست‌های انقلابی بر بستر وضعیت کنونی بحران سرمایه داری جهانی و مبارزات ضد سرمایه داری توده‌های تحت ستم جهان، با اهداف عمومی زیر سلسله بحث هایی را در پالتاک آغاز می کنیم.
یک- بحث و تبادل نظر در مورد مسایل تئوریک و تاریخی جنبش کارگری در سطح بین المللی در راستای تدارک تشکیلاتی گرایش مارکسیست انقلابی در سطح جهانی
دو- بحث و تبادل نظر در مورد مبارزات ضد سرمایه داری توده‌های وسیع مردم جهان و جنبشهای کارگری در راستای تقویت این مبارزات و حمایت از آنها
سه- بحث و تبادل نظر در مورد مسایل جنبش کارگری ایران، در راستای تدارک نظری و عملی جنبش کارگری ایران
نخستین بحث را با بررسی درس‌ها و علل شکست انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ به مثابه نخستین و تنها انقلاب کارگری جهان که حامل مهمترین دستاوردهای‌های تئوریک و عملی دوران ما هست، آغاز می کنیم
اتاق مباحث ما باید پلی باشد میانِ نسلِ جوان در ایران و سوسیالیزمِ جهانی برآمده از جنبش جهانی کارگری
زمان: پنجشنبه ۱۰ و ۲۴ نوامبر ساعت ۲۰ به وقت اروپای مرکزی .
معرفی بحث توسط: مازیار رازی
«احیای مارکسیزم»