علیه افزایش قیمت، هزینۀ بالای معیشت و جنگ، متحد شوید!

انجمن همبستگی بین ­المللی کارگران

از میلتانت شماره ۵۵

تداوم افزایش قیمت ها، هم­چنان زندگی زحمتکشان را غیرقابل تحمل، و فقر را شدیدتر می کند.

دولت حزب عدالت و توسعه (AKP)، برای اجتناب از واکنش توده های زحمتکش، از دور جدید افزایش آتی قیمت ها به ویژه در بهار و پاییز خبر داد.

در ماه آوریل، قیمت گاز طبیعی به یک­باره 19 درصد افزایش یافت، و سپس در اوایل اکتبر باری دیگر به میزان 10 درصد بالا رفت، یعنی دومین افزایش در طی کم­تر از چهار ماه. بنابراین طی دوره ای که مصرف گاز طبیعتاً پایین تر است و برای مدتی از فشار پرداخت صورت حساب ها می کاهد، قیمت گاز طبیعی در مجموع بیش از 30 درصد افزایش یافت.

مجدداً در ماه آوریل قیمت برق 9.6 درصد افزایش یافت. اما دولت حزب عدالت و توسعه که به این هم راضی نشده بود، درست مانند مورد گاز طبیعی، 10 درصد دیگر به قیمت برق افزود تا دست های خود را بیشتر در جیب زحمتکشان فرو برد.

همۀ این ها ضربه ای دیگر بود به توده های کارگری که در حل له شدن در زیر فشار سنگین افزایش قیمت ها هستند.

افزایش قیمت بنزین، گازوئیل و سایر محصولات نفت پیش از این هم تابع مکانیسمی خودکار بوده است. هرگونه افزایش بنزین، گازوئل، گاز طبیعی و برق به معنای افزایش قیمت تمامی دیگر اقلام است.

به همین جهت ما بر اساس هزینه های رو به رشد فرآورده های انرژی، با موج جدیدی از افزایش قیمت ها در همه چیز، از حمل و نقل و مواد غذایی گرفته تا پوشاک و کالاهای سفید* رو به رو هستیم.

از آن جا که در فصل های بهار و تابستان، میوه و سبزیجات ارزان تر، و مصرف گاز طبیعی و برق پایین تر بود، تأثیر این جهش قیمت ها کم­تر احساس شد. با این حال در فصل زمستان، هزینۀ بالای زندگی خود را تمام و کمال آشکار، و زندگی زحمتکشان را به مصیبتی تمام عیار مبدل خواهد کرد.

در همان حال که قیمت های تمامی مایحتاج ضروری افزایش می یابد، دستمزدهای کارگران بدون تغییر باقی خواهد ماند. به طور کلی دستمزدهای کارگران افزایش نمی یابد و اگر هم افزایشی در کار باشد، از 5 درصد بیش­تر نخواهد بود. بنابراین دستمزدها کم و بیش بدون تغییر باقی می ماند و پولی که کارگران به دست می آورند، در مواجهه با هزینۀ بالای زندگی به سرعت ته می کشد.

همۀ این ها یک معنا دارد: قدرت خرید کارگران پایین تر می آید. و پایین آمدن قدرت خرید به آن معناست که دستمزدهای واقعی کاهش پیدا می کند! بنابراین در این جا نه به مبلغ پول پرداختی به کارگران (دستمزد اسمی)، بلکه باید به اقلامی نگاه کرد که می توان با آن دستمزد خریداری کرد (دستمزد واقعی).

در حال حاضر هم دستمزدهای اسمی و هم قدرت خرید، پایین هستند. برای نمونه، خالص حدّاقل دستمزد تنها 739 لیرۀ ترکیه (حدود 300 یورو) است.

چگونه یک خانوادۀ کارگری چهار نفره می تواند با این دستمزد از عهدۀ خوراک، پرداخت اجازه و صورت حساب ها، مخارج تحصیل فرزندان و رفع سایر نیازهای آن ها بربیاید؟

حدّاقل دستمزد 739 لیره ای تماماً برخلاف واقعیت های زندگی است. یک خانوادۀ چهار نفری برای رفع حتی ابتدایی ترین و کم­ترین نیازهای خود هم به مبلغی به مراتب بیش تر از این نیاز دارد.

اتحادیه ها، خط گرسنگی را 1000 لیره و خط فقر را بیش از 3000 لیرۀ ترکیه اعلام کرده اند. به بیان دیگر، یک خانوادۀ چهار نفری برای آن که فقط در حاشیۀ گرسنگی زندگی کند، باید دست کم 1000 لیره درآمد داشته باشد.

اگر حدّاقل دستمزد 739 لیره ای را در شرایط ترکیه در نظر بگیریم، آن وقت خواهیم دید که میلیون ها کارگر عملاً در زیر خطّ گرسنگی قرار داشته اند.

کارگران شب و روز مشغول کار و تلاش بوده و هستند تا بلکه بتوانند خود را بالاتر از خط گرسنگی نگاه دارند و از طریق اضافه کار، درآمدهای خود را افزایش دهند. متأسفانه با وجود تمامی این عرق ریختن ها، زندگی کارگران حتی نتوانسته است به خط فقر نزدیک شود.

کارگران تحت چنین شرایطی از وسایل معاش و سیر کردن شکم خود هم محروم می شوند. آن ها تنها می توانند از عهدۀ مخارج غذاهای ارزانی بربیایند که اساساً حاوی کربوهیدرات است (مثل نان و ماکارونی)، و نه مواد غذایی غنی پروتئینی مانند گوشت.

کارگرانی که به اندازۀ کافی تغذیه نمی کنند، در روزهای کاری طولانی و شرایط کاری سخت، از پای در می آیند. نتیجه مشخص است: خستگی جسمی ناشی از اضافه کارهای سنگین، شیفت های کاری 12 ساعته، و کار روزانه و شبانه در طول یک هفتۀ معین (تغییر شیفت ها) که استراحت را ناممکن می سازد.

این همان نوع زندگی است که دولت “حزب عدالت و توسعه ” و کارفرمایان برای کارگران مناسب می پندارند!

دولت حزب عدالت و توسعه، طی ماه های آتی با افزایش جدید قیمت ها، هم­چنان سنگینی بار را بر دوش کارگران خواهد انداخت.

درآمدهای مالیاتی دولت به واسطۀ این جهش قیمت ها رو به صعود است. به عنوان مثال، تقریباً نیمی از قیمت سیگار و بنزین در قالب مالیات به دولت می رسد.

بنابراین دولت از طریق اعمال مالیات های مختلف، نظیر مالیات بر ارزش افزوده و مالیات ویژۀ مصرف کننده، زحمتکشان را در دستان خود فشار می دهد.

آن وقت بودجۀ دولتی که اساساً با پول زحمتکشان شکل می گیرد، صرف چه چیزی می شود؟ آیا مثلاً سرمایه گذاری کافی روی آموزش و پرورش و خدمات بهداشتی و درمانی صورت می گیرد؟ البته که نه!

یکی از بخش های بزرگ بودجه، به مخارج و هزینه های جنگ اختصاص داده شده است. دولت حزب عدالت و توسعه در حال گسترش جنگ در داخل و خارج بوده است. در همان حال که عملیات نظامی علیه کُرد ها در بالاترین سطح خود ادامه داشته است، کمک های نظامی به ارتش آزاد سوریه، بخش به مراتب بزرگ تری از بودجۀ نظامی را شکل می دهد.

در نیمۀ اول سال 2012، 203 میلیون لیره صرفِ سلاح و سایر تجهیزات جنگی شد و 287 میلیون لیره نیز فقط در ماه ژوئیه خرج شد. با درنظر گرفتن 198 میلیون لیره ای که در ماه اوت صرف گردید، کلّ مبلغ هزینه شده برای ابزار و ادوات جنگی به 483 میلیون لیره رسید. به علاوه در بودجۀ دولت، افزایش بسیار عظیمی در بخش منابع مالی محرمانه به چشم می خورد که تحت عنوان “هزینه های خدمات محرمانه” برای مصارف نامعلوم معرفی می شود.

روشن است که هرچه ترکیه بیش­تر به جزئی فعال از جنگ تبدیل می شود، هزینه های بودجه هم بیش­تر می شود و این افزایش در قالب افزایش قیمت ها بر گردۀ طبقۀ کارگر و زحمتکشان قرار می گیرد.

بنابراین نباید با بحث های جنگ افروزانۀ دولت حزب عدالت و توسعه گمراه شد. جنگ به معنای مرگ، ویرانی، مصیبت و اشک است.

هیچ توجیهی برای این افزایش قیمت ها وجود ندارد. جنگ به معنای افزایش قیمت، هزینۀ بالای معیشت، غیرقابل تحمل شدن زندگی، ساعات کاری طولانی و شرایط کاری سخت­تر هم هست.

زحمتکشان کُرد و تُرک تاکنون از جنگی که 30 سال است ادامه دارد، رنج کشیده اند. بنابراین وظیفۀ ما فریاد برآوردن علیه این جنگ ناعادلانه است که جان زحمتکشان را می گیرد؛ وظیفۀ ما ایستادن در مقابل تلاش های جنگ افروزانه علیه سوریه است! بیایید علیه افزایش قیمت ها، هزینۀ بالای زندگی و جنگ متحد شویم!

• بودجه برای آموزش و درمان، نه برای جنگ!

• لغو افزایش بهای گاز طبیعی، برق و فرآورده های نفتی!

• حدّاقل دستمزد شایسته، بدون تعلق مالیات به آن!

• حذف بدهی آب، برق، گاز و کارت اعتباری کارگران!

• کاهش بهای موادّ غذایی!

• تثبیت اجارۀ مسکن!

• بهداشت و درمان، آموزش، مسکن و حمل و نقل رایگان برای زحمتکشان!

15 اکتبر 2012

* توضیح مترجم: به کالاهایی بادوام مثل یخچال، اجاق گاز، ماشین ‌لباسشویی و نظایر آن اطلاق می‌شود که عموماً به رنگ سفید است.

http://en.uidder.org/unite_against_price_hikes_high_cost_of_living_and_the_war.htm