تونس: دستاوردهای چپ در انتخابات اتحادیۀ کارگری
از میلتانت شماره ۴۹
نزار امامی (فعال کارگری تونسی و عضو اتحادیۀ چپ کارگران)، ژانویۀ 2012
ترجمه: شادی معصومی
بیست و دومین کنگرۀ اتحادیۀ عمومی کارگران تونس (UGTT) در فاصلۀ 25 تا 28 دسامبر برگزار گردید. بخش اعظم این کنگره به انتخابات رهبری جدید ملی اختصاص داده شد بود. دفتر اجرایی جدید به وضوح بهتر از گذشته است. چرا که بر پایۀ فعالین واقعی درگیر در مبارزه که هنوز فاسد نشده اند، قرار دارد.
یک فهرست بدیل نیز حول افراد نزدیک به معاون سابق رهبری تهیه گردید. این فهرست شامل برخی افرادی می شد که خود را مستقل می نامند، هرچند تعدادی از آن ها در حقیقت به اسلامگرایانی نزدیک هستند که در حال حاضر در قدرت قرار دارند (تخمین زده می شود که تقریباً 10 درصد از شرکت کنندگان در کنگره، با اسلامگرایان در ارتباط باشند). اکثریت قریب به اتفاق اعضای دفتر اجرایی جدید از لحاظ تاریخی به جناح چپ اتحادیه های کارگری تعلق دارند و این مشخصاً یک پیروزی برای چپ است. نیمی از افراد منتخب، یا عضو یک حزب نیستند و یا دیگر در احزاب مختلف عضویت ندارند. این موضوع به عنوان مثال در مورد دبیرکل جدید صدق می کند. او جزء اقلیت دفتر اجرایی سابق بود و به جنبش دموکراتیک و چپ تعلق دارد. ضمناً او بیست سال پیش یکی از اعضای حزب کمونیست بود. این حقیقت که دیدگاه های سیاسی از سوی رهبران حزب نمایندگی نمی شد، خود عاملی در جهت تسهیل انتخاب این فهرست برنده بود. به عنوان مثال، سامی الطاهری، معلم و محمد مسلمی از اتحادیۀ منطقۀ “بن عروس” هر یک به ترتیب از فعالین جنبش میهن پرستان دموکراتیک (MPD) و حزب میهن پرست و دموکراتیک کارگران (PTPD) هستند. اما با این وجود، آن ها به عنوان فعال کارگری در دفتر اجرایی انتخاب شدند و به رهبری احزاب مذکور وابسته نیستند. فاید الفاید، از فعالین حزب کارگران کمونیست تونس (PCOT) در فهرست بود که به عنوان نمایندۀ “اتحادیۀ معلمین مقطع ابتدایی” انتخاب گردید. اما PCOT تمایل داشت تا یکی دیگر از فعالین اش با نام جیلانی حمامی نیز در دفتر اجرایی باشد. اکثریت اعضای فهرست برنده اعتقاد داشتند که حضور دومین فعال PCOT در دفتر اجرایی ناممکن است. آن چه اکنون اهمیت دارد اینست که ببینیم رهبری جدید در شرایط مطرح شدن مطالبات مختلف در سطح دموکراتیک و اجتماعی چه خواهد کرد. گذشتۀ افراد منتخب مشخص است، اما این برای پیش بینی اقدامات آتی آن ها کافی نیست.
بحث سیاسی کوچکی در این کنگره درگرفت (با این حال پیشنهاداتی با محتوای چپ علیه بیکاری، و پروژه های اقتصادی نئولیبرال پذیرفته شد).
دفتر جدید به دنبال تغییر UGTT است؛ وظیفۀ بزرگی آغاز شده و تغییر در اساسنامه نیز به طور اخص در برنامه قرار دارد. فهرست برندگان نه بر پایۀ عقاید، که برای پیروزی انتخابات تشکیل شد. این یکی از دلایل عدم حضور زنان در این فهرست بود: کسانی که فهرست را تهیه می کردند گمان می بردند که این موضوع مانع رأی کافی برای پیروزی فهرست خواهد شد (97 درصد از نمایندگان کنگره مرد بودند، در حالی که 47 درصد از اعضای UGTT را زنان تشکیل می دادند). با این وجود، فهرست برندگان باید شامل زنان نیز می شد. این که هیچ یک از زنان در دفتر سیاسی نیستند، غیر قابل پذیرش ترین انتخابی است که از سوی این کنگره صورت گرفته. این امر دموکراتیک نیست و بسیاری از فعالین را متعجب کرد. زنان حدود 50 درصد از کارگران صنعت پُست را تشکیل می دهند و در بخش هایی نظیر آموزش، درمان و توریسم، اکثریت را دارند. بیش از 60 درصد از کارگران نساجی، زنان هستند. زنان در مبارزه برای پایین کشیدن بن علی از قدرت پا به پای مردان حضور داشتند. بحثی بر سر تغییر قوانین داخلی، من جمله سهم زنان در رهبری، آغاز اتحادیه ها و شعبه های منطقه ای و غیره صورت خواهد گرفت. الزاماً باید تا کنگرۀ بعدی برای نهایتاً شرکت زنان در دفتر اجرایی، صبر کرد.