گزارش ارسالی از تجمعات علیه اسیدپاشی در تهران
از روز 5 شنبه مورخ 1 آبان پیام ها و رویداد های مربوط به اعتراضات به اسید پاشی در «تهران» و «اصفهان» به سرعت انتشار می یافت. گروهی به نشستن در خانه ها دعوت می کردند و این عدم دخالتگری را با عنوان «اعتصاب سراسری» توجیه می کردند و گروهی به تجمع و تظاهرات؛ برخی میدان آزادی را نشانه رفته بودند و گروهی کانون وکلای دادگستری و برخی دیگر وزارت کشور را، همین عدم هماهنگی و نبود وحدت عمل و حتی فقدان کوچک ترین گروه تدارکاتی کافی بود تا در انتظار اعتراضی پراکنده و بدون برنامه باشیم که هر شخص و گروهی می توانست با دخالت هایی اهداف آن را به سمتی بکشاند یا بعضاً منحرف کند.
سرانجام انتظار ها به پایان رسید و پس از خط و نشان کشیدن های رئیس دستگاه قضایی، صبح روز شنبه نیروی انتظامی موضع خود را مشخص کرد و خبرگزاری «فارس» این گونه نوشت:
«علی‌اصغر ناصربخت، معاون سیاسی و انتظامی فرمانداری تهران اعلام کرد : فرمانداری تهران هیچ گونه مجوزی برای تجمع در مقابل وزارت کشور یا نهادهای دیگر را صادر نکرده است. بنابراین هرگونه تجمع که امروز (شنبه) برگزار شود خلاف قانون بوده و ما موظفیم که با این تجمع برخورد قانونی داشته باشیم.»
کمی پیش از ساعت مقرر و پیش از آن که دسترسی به میدان فاطمی با دخالت نیروهای امنیتی سخت تر شود، خود را به مکان مذکور رسانده و به بررسی خیابان های اطراف وزارت کشور پرداختم؛ همانگونه که انتظار می رفت تمامی خیابان های منتهی به فاطمی چه از سمت بلوار کشاورز و چه از سمت امیر آباد تماماً توسط نیروهای امنیتی پوشیده بود؛ تمامی خیابان های فرعی اطراف کنترل شده بود و حتی در پارک لاله گشت های موتوری به چشم می خورد.
با تمام عدم تدارک حضور مردم به چشم می خورد و رفته رفته بر تعداد آنان افزوده می شد. ولی نبود رهبری و سازماندهی واحد مانع از آن بود تا تجمع مردم سر و شکل منظمی به خود بگیرد و به دلیل حضور نیروهای امنیتی جمعیت مردم به خیابان های بیستون، چهل ستون، دوم الف و شهید گمنام پراکنده شده بود.
به صورت مقطعی گاهی مردم پلاکارت هایی را با مضامین «خشونت علیه زنان را پایان دهید»، «مرگ بر تفکر داعشی» و برگه هایی با علامت اسید پاشی ممنوع را بالای سر می بردند که در خیابان «شهید گمنام» این عمل با درگیری نیروهای امنیتی و بازداشت چندی از حاضرین همراه بود و با ورود موتورهای گارد ویژه و ایجاد رعب و وحشت جمعیت پراکنده شد؛ گفتنی است این نیروها باتوم های خود را بر زره پوش های خود میزدند و با ایجاد صداهای خشن ناشی از آن، تلاش داشتند باعث رعب و وحشت در بین معترضین شوند.
برخی چهره ها و افراد شناخته شدۀ سیاسی نیز حضور داشتند، خانم «گیتی پورفاضل» را که وکالت خانوادۀ ستار بهشتی را به عهده داشت، در نزدیکی میدان فاطمی مشاهده کردم که ساعاتی بعد خبر دستگیری ایشان به همراه خانم «نسرین ستوده» و تنی چند از وکلای دادگستری را شنیدم.
از کانون وکلای دادگستری نیز خبر می رسید که جمعی کوچک مقابل آن به اعتراض پرداخته اند که البته حضور نیروهای امنیتی در آن جا مانند میدان فاطمی پر رنگ نبود و افرادی چون «نوری زاد» از مهره های سوخته و گریز مرکز رژیم هم در آن جا حضور داشتند.
من از این تجمع به عنوان یک تجمع نه چندان موفق و تأثیرگزار یاد می کنم که به عقیدۀ شخصی من چند دلیل عمده داشت:
نبود هماهنگی استراتژیک و دعوت گروهی به خانه نشینی و گروهی دیگر برای تجمع!!!
انتخاب محل نامناسب برای تجمع؛ از آن جایی که اماکن دولتی از نظر مکانی به صورتی ساخته می شوند که کم ترین احتمال برای تجمع را داشته باشند و تمامی نیروهای امنیتی از جمله نیروی انتظامی و بسیج و لباس شخصی ها در حوالی وزارت کشور پایگاه دارند و همچنین دسترسی به این مکان با کنترل 3 خیابان به کلی محدود می شود.
حضور عوامل و لباس شخصی ها، و همین طور برخی طرفداران جناح های تندروی حاکمیت که با استفاده از فرصت پیش آمده صرفا به دلیل تسویه حساب حضور داشتند و پلاکارت های اعتراضی به حکومت روحانی ( و نه به عوامل اسید پاشی) در دست داشتند که در صحنه هایی با مردم معترض به درگیری لفظی پرداختند.
و در آخر چند دسته شدن تجمع کنندگان در نقاط مختلفی از شهر (میدان آزادی-میدان فاطمی-کانون وکلا)
