تهران: اقدام مشترک در حمایت از بهنام ابراهیم زاده
بهنام ابراهیم زاده، فعال کارگری و حقوق کودکان، و همین طور عضو «کمیتۀ پیگیری برای ایجاد تشکل آزاد کارگری»، از سوی رژیم جمهوری اسلامی به پنج سال حبس محکوم شده، و این درحالی است که تنها «جرم» او، دفاع از ابتدایی ترین حقوق کارگران و کودکان کار در ایران بوده است.
او تاکنون بیش از سه سال حبس را متحمل شده، با این وجود امروز حتی به او اجازه نمی دهند که در کنار تنها فرزند بیمار خود «نیما» باشد که متأسفانه به بیمار دردناک سرطان خون مبتلا شده است.
بهنام ابراهیم زاده در اواخر مرداد ماه، درست تا پیش از بازگشت به زندان، طی نامه ای خطاب به سندیکاهای کارگری ایران و جهان که به راستی یک «رنج نامه» و گوشه ای کوچک از دردهای او بود، نوشت:
«هم طبقه ای ها و وجدان های بیدار! مردم شریف و مدافع حقوق انسانی! از شما می خواهم به هر شکلی که می توانید از من حمایت کنید و خواهان آزادی من شوید. من و همسر و نیمای عزیزم را تنها نگذارید! ما به حمایت و کمک شما نیاز داریم؛ خواهان آزادی من و تمامی فعالین کارگری، خصوصاً رضا شهابی و محمد جراحی و شاهرخ زمانی و دیگر همکارانم باشید»
در این راستا، عده ای از فعالین «شبکۀ همبستگی کارگری- ایران» و همین طور افراد مستقل درگیر در پروژۀ «احیای مارکسیستی» طی یک اقدام مشترک، گام هایی را در جهت حمایت عملی از این فعّال کارگری دربند برداشته اند؛ از جمله انتشار پوسترهای او در سطح نقاطی از شهر تهران همراه با مطالبه و شعارهایی مانند «تا آزادی بهنام ابراهیم زاده، مبارزه ادامه دارد!»، «کارگر زندانی، زندانی سیاسی، آزاد باید گردد!» و «کارگران ایران تنها نیستند!».
امید است که با تداوم حمایت های عملی از سوی سایر فعالین کارگری نیز فشار لازم جهت آزادی بهنام ابراهیم زاده و دیگر فعالین کارگری و سیاسی زندانی ایجاد گردد. این اعمال فشار عملی نخواهد بود مگر با «اتحاد عمل» گسترده و مشترک میان تمامی نیروهای چپ و فعالین کارگری حول حمایت از تمامی زندانیان سیاسی و مطالبۀ آزادی آنان.
۱۴ شهریورماه ۱۳۹۲
