بحث آزاد فیسبوک: در مورد پروژه احیای مارکسیستی
از میلیتانت شماره ۵۸
و. ز:
مارکسیسم یک علم و یا فلسفه انقلابی است! درک این که علم احتضار یافته و باید احیا گردد برای من همان قدر بیگانه است که پذیرش اینکه کره زمین مرکز جهان است! اما آن چه که می‌پذیرم این است که می بایست برای نابودی توهمات، اصول علمی را تبلیغ کرد و اشاعه داد!
علیرضا بیانی:
مارکسیزم یک علم است، اما زیر آوار انحرافات رفرمیستی و چریکی و … از این جهت است که مارکسیزم را باید احیا کرد.
جهانگیر سخنور:
رفیق «و. ز» با درود. بحث در مورد این که آیا می توان از واژه «احیا» استفاده کرد یا خیر به نظر من یک بحث ثانوی است. فرض کنیم استدلال شما درست باشد و ما کلمه «احیا» را بر داریم و به جای آن چیز دیگری بگذاریم. مثلا گرایش بین المللی «تداوم مارکسیستی» (یا هر کلمه ای که مورد علاقه شما است). در آن موقع آیا شما با محتوای این مقاله موافقید یا خیر؟ آیا موافقید که باید در وضعیت کنونی که اعتبار سوسیالیزم به علت تخریب استالینیزم و سوسیال دمکراسی مورد تهاجم قرار گرفته، تداوم و تقویت ببخشیم. آیا موافقید که رفع بحران کنونی امپریالیستی تنها توسط یک انقلاب جهانی امکان پذیر است؟ آیا توافق دارید که برای انجام این امر مهم باید یک سازمان بین المللی همانند کمینترن (دوره لنین) ایجاد کرد؟ اگر با این موضوعات توافق ندارید، لطفا بنویسید که راه حل شما چیست؟ اگر توافق دارید بگویید شما چه قدم هایی در این راه برداشته و بر می دارید؟ اگر هیچ قدم مشخصی برنداشته و قصد ندارید بر دارید، چرا با «گرایش احیای مارکسیستی» همکاری نمی کنید؟ ما حاضریم بحث در مورد نام آن را با همه رفقای شرکت کننده در سطح بین المللی که هم اکنون از چند هزار نفر تجاوز می کند و شما باز کنیم. و شما می توانید در درون این گرایش سایرین را به بحثتان متقاعد کنید. من مطمئن هستم این نکته ثانوی به سادگی قابل حل است.
اما در مورد کلمه «احیا» باید بگویم آن به هیچ وجه به مفهوم احیای سوسیالیزم مارکسیستی نیست. این علم همواره بوده و تا در سطح جهانی، نظام سرمایه داری وجود داشته باشد، باقی خواهد ماند. و پس از انقلابات پیروزمند سوسیالیستی و ساخته شدن سوسیالیزم در سطح جهانی، این علم نیز همانند سایر علوم که تحقق یافته اند در موزه ها تا ابد باقی خواهد ماند. در این جا اما بحث بر سر تشخیص این موضوع است که اعتبار سوسیالیستی در سطح بین المللی خدشه دار شده است. عده ای در سطح بین المللی به کذب با برنامه های سازش طبقاتی خود را «مارکسیست» معرفی کرده اند. سازمان و احزاب و دولت ها در سطح بین المللی مارکسیزم را دستخوش تحریف کرده اند. و امپریالیزم از خطا های مرتکب شده در شوروی و چین و کوبا و غیره استفاده کرده تا هر چه بیشتر چهره مارکسیزم را زشت نشان دهد. مارکسیزم واقعی یا مارکسیزم انقلابی زیر آواری از بدفهمی ها و حتی مواضع ضد انقلابی گم شده است. اضافه بر آن گرایشات سانتریستی خرده بورژوایی (همان حزب کمونیست کارگری ما در ایران) این مفاهیم را بیشتر زیر خاک برده اند. واضح است که این مارکسیزم باید «احیا» گردد. یعنی مارکسیزم انقلابی باید به مثابه یک علم رهایی طبقه کارگر و برای ایجاد دیکتاتوری انقلابی پرولتاریا از زیر آوار خراب شده بر سر آن توسط سوسیال دمکراسی، استالنیزم، مائوئیزم، کاسترویزم، سانتریست، باید «احیا» گردد. «احیا» یعنی شفاف کردن و صیقل دادن مجدد آن و از زیر آوار خارج کردن آن علم رهایی طبقه کارگر. «احیا» به این مفهوم نیست که آن علم مرده است و باید دوباره زنده شود. احیا یعنی بازسازی مجدد سنن انقلابی به کنار رفته شده. من تصور نمی کنم که با این تعریف و توضیح یک مارکسیست انقلابی بتواند اختلافی داشته باشد. مضافا، این گرایش بین المللی هم نام خود را «احیای مارکسیستی» گذاشته است و نه احیای مارکسیزم.
رفیق «و. ز» امیدوارم بتوانیم با هم این بحث را دنبال کنیم و همان طور که در کامنت پیش اشاره کردم، کار مشترکی با هم انجام دهیم. امروز گروه بندی نوین مارکسیست انقلابی در سطح جهانی در دستور روز قرار گرفته است. حیف است وقت خود را بر سر اختلافات سمنتیک و لغوی صرف کنیم و انشقاقات کاذب و ناخواسته ایجاد کنیم.
جهانگیر سخنور
