پگیدا در مقابل اعتراضات علیه کاستن از خدمات اجتماعی ایستاده است!

کارگر میلیتانت شماره ۷۹

یک ماه است که پگیدا در شهر درسدن، هزاران نفر را به خیابان ها کشانده تا خشم آن ها را به دلیل کاهش رفاه اجتماعی، کاهش حقوق بازنشتگی، افزایش کرایه خانه و هم چنین طرح هارتز 4، به پناهندگان و مهاجران نشان دهد!

آن ها این مهاجران و پناهندگان را به عنوان عامل کاهش رفاه اجتماعی معرفی می کنند و در نتیجه افکار عمومی را از مجرمان واقعی منحرف می سازند. برای حاکمان بانک ها و شرکت های بزرگ و هم چنین خانم مرکل و شرکایش، خارجی ستیزان بسیار مفید هستند، هر چند اگر گاهی علیه پگیدا حرفی هم زده باشند. بنابرین از دید آن ها چون ما این جا به دنیا آمده ایم، باید به مهاجران بی اعتماد باشیم، چرا که آن ها می توانند حقوق بازنشستگی را پایین بیاورند، خصوصی سازی کنند و مالیات را بالا ببرند!

بنابراین پگیدا برای مقابله با مشکلات، کاهش خدمات اجتماعی و حقوق بازنشستگی و مقابله با جنگ، دقیقاً به تقویت راسیسم و تضعیف ما می انجامد. پگیدا کاری علیه صاحبان سرمایه که باعث کاهش خدمات اجتماعی هستند، نمی کند. تروریست های پاریس هم ضد انقلاب هستند، چون آن ها هم سعی دارند که مذهب را دوباره زنده کنند. از زمانی که در شهر درسدن، بخش گوربیتز، مهاجران در بلوک پیش ساخته اسکان داده شده اند، چندان نمی گذرد که علیه آن ها امضا جمع کردند، چرا؟ چون برای افرادی که در آن جا زندگی می کردند کرایه خانه گران شده بود، صاحب خانه ها نمی توانند خانه ها را خوب حفظ کنند. نگرانی آن ها درست است، اما دقیقاً در جهت مخالف قرار دارد؛ چرا که مهاجران و پناهندگان هم دقیقاً از این مسائل رنج می برند، مثل کسانی که در آن جا متولد شده اند. چرا در درسدن خانه های مسکونی کم هست و کرایه خانه بالا می رود؟ چون مسکن به بخش خصوصی واگذار شده، برای این که سرمایه داران آن قدر مسکن نمی سازند که کرایه ها بالا برود و از مسکن سود بیشتری ببرند. اگر کسی بخواهد در مقابل آن ها کاری بکند، باید در مقابل بازار مسکن قرار گیرد. و این زمانی مقدورهست که همۀ مستأجران با هم باشند. راسیسم جلوی این کار را می گیرد و آن ها را وادار می کند به جای مقابله با سرمایه داری و سیاستی که به نفع مالکان هست، علیه مهاجران و پناهندگان قرار بگیرند.

پول برای همه به اندازۀ کافی هست

پول برای همه به اندازۀ کافی هست، اما فقط بد تقسیم شده! سرمایه داری باعث نابرابری ها و مشکلاتی می شود که همۀ ما از آن رنج می بریم، چه آن هایی که این جا متولد شده اند و چه مهاجران. ثروتمندان آلمانی 35.7 درصد تمام ثروت را در اختیار دارند، حدوداً بالای 3.7 میلیارد یورو؛ با این پول می توان در آلمان تمام بدهکاری ها را پرداخت کرد و 1.6 میلیارد هم برای کارهای دیگر می ماند؛ می توانند مدرسه و بیمارستان درست کنند، مشکل مسکن را حل کنند و فقر را از بین ببرند. براین اساس 50 درصد مردم فقط 1 درصد ثروت را دراختیار دارند و زیر 28 درصد هیچ چیزی ندارند و فقیر هستند. در این نابرابری ها مهاجران و پناهندگان مقصر نیستند. آن ها هم مثل افرادی که این جا به دنیا آمده اند، در رنج و عذاب هستند.

قدرتمندان و پگیدا

طی هفتۀ گذشته صدر اعظم آلمان خانم مرکل (از حزب محافظه کار دمکرات مسیحی) و سیاستمداران دیگرمثل وزیر ایالت زاکسن، تیلیش، از مردم خواستند که در راهپیمایی پگیدا دیگر شرکت نکنند. چرا که مهاجران باعث رشد ایالت زاکسن شده اند. آیا این سیاست مداران ضد راسیست شده اند؟ آن ها در طول هفته این طور وانمود کردند، اما سؤال این است که چرا دقیقاً در همین زمان قوانین ضد پناهندگی تصویب کرده اند؟ بعد از شروع دهۀ 90، وضعیت برای مهاجران بسیار دشوار شده است. قوانین راسیستی ضد مهاجر اجازه می دهد که پناهنده را در تاریکی شب دستگیر کرده و بازگشت دهند؛ به درخواست کنندگان پناهندگی اجازه نمی دهند که منطقۀ خود را ترک کنند، به آنان اجازۀ کار نمی دهند تا در زیر خط فقر اجتماعی بمانند که این خود باعث ناهنجاری های اجتماعی می شود.

چه باید کرد ؟

این کاملاً روشن است که سیاست احزاب سیاسی در قدرت، از حزب محافظه کار دمکرات مسیحی تا سوسیال دمکرات ها و سبزها، برای حفظ منافع سرمایه داران، بانک ها و تراست ها است. این زمانی تغییر می کند که ما متحد شویم، این جا همگی از کارگران اتحادیه ها و حزب چپ آلمان انتظار دارند که به میدان بیایند، برای مقابله با از بین بردن خدمات اجتماعی، علیه طرح هارتز 4، برای بالا بردن دست مزد ها، حقوق بازنشستگی، برای توزیع ثروت از بالا به پایین و … چپ ها باید یک آلترناتیو سوسیالیستی ارائه کنند.

باید مهاجران و آلمانی ها با یکدیگر علیه از بین بردن خدمات اجتماعی و راسیسم متحدانه عمل کنند. از بین بردن قوانین ضد پناهندگی همچون بازگشت دادن پناهنده، نداشتن اجازۀ کار و دیگر قوانین راسیستی.

برای ایستادن در مقابل پگیدا، چپ ها و تمام کارگران و اتحادیه های باید متحدانه عمل کنند.

آماری کوچک در مورد مهاجران و آوارگان

بر طبق آمارهای موجود در سراسر جهان 19.7 میلیون انسان از محل زندگی خود فراری هستند. اولین مکانی که بیشترین آورگان را در خود جای داده، کمپ های سازمان ملل در پاکستان هست با 1.6 میلیون نفرآواره؛ آورگان سوریه با 850,000 نفر در لبنان هستند و لبنان خود یک کشور کوچک چهار میلیونی است. در آلمان طبق آمار 2014 حدوداً 180 هزار نفر تقاضای پناهندگی داده اند که این رقم در سال 1992، 440 هزار نفر بود. اما اکنون در شهر درسدن حدود 2 هزار نفر پناهجو زندگی می کنند. با حفظ همین شرایط، این رقم تا سال 2016 به حدود 3900 نفر می رسد، یعنی به عبارت دیگر %0.8 کل جمعیت که در آن مسلمان درسدن حدود %0.4 را تشکیل می دهند!

طبق آمار مؤسسۀ پژوهش اقتصادی اروپا 6.6 میلیون نفر در آلمان بدون پاسپورت زندگی می کنند که هر نفر در سال به صندوق اجتماعی 3.300 یورو بیشتر از آلمانی ها نسبت به آن چیزی که دریافت می کند، پرداخت می نماید.

بنابراین اقتصاد آلمان از مهاجران بدون پاسپورت 22 میلیارد یورو استفاده می برد.

https://www.sozialismus.info/2015/01/pegida-stoppen-sozialabbau-bekaempfen/