کناره گیری چند نفر از گرایش مارکسیست های انقلابی ایران

بنا به درخواست عده ای از رفقای ایران برای شفاف سازی کناره گیری چند نفر از گرایش مارکسیست های انقلابی ایران، ما نظر شورای دبیری را به شرح زیر اعلام می کنیم:

به تازگی با انتشار اطلاعیه ای از سوی سه عضو سابق «گرایش مارکسیست های انقلابی ایران»، متوجه شدیم که کناره گیری فردی و جداگانۀ این عده در گذشته و هر کدام به دلایل جداگانه ای از گرایش، اکنون جنبۀ تشکیلاتی و سیاسی به خود گرفته، و تحت عنوان «انشعاب» منعکس شده است. به ظاهر این عده پس از مدتی دوری از گرایش تصمیم گرفته اند تحت عنوان «انشعاب» وارد دخالت گری سیاسی و تشکیلاتی شوند. صِرف انگیزۀ چنین دخالتی گری و احتمال فعال شدن آن ها، حتی در قالب یک «انشعاب»، برای ما جای خوشحالی دارد و قابل تقدیر است. عملکرد این رفقای سابق در دوره ای مانند یک دست انداز در مسیر گرایش مارکسیست های انقلابی ایران قرار گرفته بود. دست اندازی که نه می شد آن را از بنیاد کند و نه با وجود آن پیشرفت گرایش هموار می شد. برای گرایشی با عضویت اعضای محدود اما با تأثیرات زیاد، لابد خروج سه نفر از اعضا می بایست منجر به بحران و کندی کارهای آن شود، اما در مورد این کناری گیری ها، موضوع به کلی برعکس بود. درست پس از خروج این افراد از گرایش مارکسیست های انقلابی ایران، موانع مهم پیشروی هایی که تا قبل در مسیر ما قرار داشت، کاهش یافته و حجم کارهای به مراتب بیشتری با دخالتگری های متمرکزتری، بدون حضور این افراد صورت گرفته است.

خوشحالی ما نیز از این بابت است که این افراد بالأخره دوباره وارد فعالیت شده اند (و امیدواریم که چنین باشد و ادامه یابد). بدیهی است که در ادامۀ «عمل سیاسی» و به عهده گرفتن «مسئولیت های عملی» است که می توان اختلافات را فهمید و آن ها را حل کرد. همان اختلافاتی که در اطلاعیۀ انشعاب با نام «پاره ای از اختلافات برنامه ای» یاد شده است و ما تاکنون موفق به شناخت آن ها نشدیم (زیرا چنین اختلافات سیاسی ای وجود خارجی نداشته اند). در غیر این صورت، نه معلوم می گردد اختلاف بر سر چیست و نه حل اختلاف مجهول چگونه انجام می گیرد. اما یک چیز روشن است که می توان با صراحت به آن اشاره داشت، و آن این که مدت قابل توجهی بود در گرایش ما نوعی گِره یا بن بست برای پیشروی به میزان تأمین کنندۀ اهداف و چشم انداز این گرایش وجود داشت که به سادگی نیز قابل حل نبود، اکنون که این «انشعاب» صورت گرفته، این گره برای هر دو سوی اختلاف نیز باز و مسیر هر دو سوی این اختلاف به سمت اهداف تعریف کردۀ خود هموار شده است، در نتیجه با انتشار این اطلاعیه، اختلاف لاینحل سابق به نفع هر دو طرف حل شده و منطقاً هر گروه به طور جداگانه در ادامۀ مسیر خود و بدون اختلافات سابق گام های مؤثر تری بَر خواهد داشت. از این رو است که گرایش مارکسیست های انقلابی ایران نسبت به اطلاعیۀ «انشعاب» سه تن از اعضای سابق خود خوشبین بوده و چنان چه این عمل آن ها بتواند واقعاً در ایجاد انگیزۀ فعالیت و فعال شدن تأثیر بگذارد، این «انشعاب» را به رسمیت شناخته و از آن حمایت نیز می کند.

ما برای این سه تن از اعضای سابق گرایش خود، ضمن قدردانی از همکاری های سابق آن ها، آرزوی موفقیت در مبارزه علیه نظام سرمایه داری و متحقق شدن اهداف انقلابی داریم. در عین حال به ایشان یادآور می شویم از گرایشی که خود «انحرافات استالینیستی» در آن کشف کرده اند، تا جایی که این انحرافات دلیل بر «انشعاب» ایشان شده است، نمی توان هم حمایت و هم انشعاب کرد. اگر استالینیسم را به معنی ارتجاع ضد انقلابی بدانیم که چنین نیز هست، گرایشی با چنین انحرافی، جریانی برای مبارزه است و نه حمایت. ما بر این اعتقادیم که گرایش مارکسیست های انقلابی ایران کاملاً دمکراتیک بوده و حق گرایش درونی را به رسمیت می شناسد. آن چه خلاف آن گفته شده است، یا باید اثبات شود و یا موضوعی است ساختگی برای پوشش مسایل شخصی و غیر سیاسی اشاعه دهندگان این اکاذیب.

شورای دبیری گرایش مارکسیست های انقلابی

بیست و سوم نوامبر ۲۰۱۴

از: کارگر میلیتانت شماره ۷۷