پیام شورای حاکم انقلابی مجارستان ۱۹۱۹

از میلیتانت شماره ۱۰۰: به مناسبت صدمین سالگرد انقلاب اکتبر ۱۹۱۷

مقدمه

در تاریخ ۲۱ مارس ۱۹۱۹، برابر با ۲۹ اسفند ۱۲۹۷، پرولتاریای مجارستان قدرت دولتی را در دست گرفت. به غیر از روسیه، مجارستان تنها کشوری بود که در آن موج انقلابی چند سال پس از جنگ جهانی امپریالیستی ۱۹۱۸۱۹۱۴ به تسخیر قدرت انجامید. رهبر جمهوری مجارستان «بـِلا کون» بود و «گئورگ لوکاچ» نیز مقام کمیسر آموزش و پرورش و فرهنگ را در آن داشت. این جمهوری با حملات بورژوازی رومانی که از سوی امپریالیست های بریتانیا و فرانسه پشتیبانی می شد، در تاریخ ۶ اوت همان سال سرنگون شد. اطلاعیۀ زیر در تاریخ ۲۲ مارس (اول فروردین ماه ۱۲۹۸) صادر گردید.

به همگان!

امروز پرولتاریای مجارستانی تمامی اختیارات [دولتی] را در دست خود می گیرد. متلاشی شدن دنیای بورژوازی و ورشکستگی حکومت ائتلافی، کارگران و دهقانان را وادار می کند که این قدم را بردارند. تولید سرمایه دارانه متلاشی شده است. فقط کمونیسم است که می تواند کشور را از هرج و مرج محفوظ نگاه دارد.

در سیاست خارجی نیز ما با چنین فاجعۀ کاملی مواجه هستیم. کنفرانس پاریس(۱) تصمیم گرفته است که نزدیک به کل مجارستان را اشغال نظامی کند، و به مرز اشغال به مثابۀ مرز سیاسی قطعی نگاه می کند و بدین گونه ارائۀ خوراک و زغال سنگ را غیرممکن می سازد. نجات ما در دیکتاتوری پرولتاریا نهفته است. برای [تحقق] این هدف، اتحاد کامل پرولتاریا لازم می باشد. بنابراین حزب سوسیال دمکرات و حزب کمونیست متحده شده اند. حزب سوسیالیست مجارستان از این پس تمامی مردان و زنان کارگر کشور را به عضویت قبول می کند.

این حزب به «شورای حاکم انقلابی» قدرت می دهد که حکومت را به عهده گیرد. این حکومت شوراهای کارگران، دهقانان و سربازان را در سراسر کشور توسعه خواهد داد، که حوزه های قدرتی مقننه، مجریه و قضائیه را اعمال کنند. مجارستان یک جمهوری شورایی می شود، که بلافاصله اصول سوسیالیسم و کمونیسم را به اجرا می گذارد. املاک بزرگ، معادن، شرکت های بزرگ صنعتی، بانک ها و وسایط نقلیه، اشتراکی خواهند شد. اصلاحات ارضی نه از طریق تقسیم [زمین ها] به قطعات کوچک، بلکه از طریق شوراهای تعاونی به اجرا گذاشته خواهند شد. به سوداگران، و آنان که بر گرسنگی و نیازمندی احتکار می کنند، بی رحمانه برخورد خواهد شد.

«شورای حاکم» خواهان انضباط آهنین است. راهزنان ضدّ انقلاب و یاغی های غارتگر با حکم مرگ مجازات خواهند شد. شورا یک ارتش پرولتری قدرتمند سازمان می دهد که تا دیکتاتوری کارگران و دهقانان علیه سرمایه داران و زمین داران مجارستان، و همچنین «بویار»های(۲) رومانی و بورژوازی چکسلواکی حمایت کند.

[شورای حاکم] صمیمیت و همدلی کامل معنوی و آرمان خود را با حکومت شورایی روسیه اعلام می کند، و به آن پیشنهاد پیمان نظامی می دهد. درودهای برادرانه به کارگران انگلستان، فرانسه، ایتالیا و امریکا می فرستد، و آنان را فرا می خواند که حتی برای یک دقیقه هم لشکرکشی شرورانه و درندۀ حکومت های سرمایه داری علیه جمهوری شورایی مجارستان را متحمل نشوند. کارگران چکسلواکی، رومانی، صربستان و کرواسی را به الحاق پیمان نظامی علیه بورژوازی، «بویار»ها، زمین داران و خاندان های سلطنتی دعوت می کند.و کارگران اتریش–مجارستان و آلمان را به گسست پاریس و الحاق خود به مسکو فرا می خواند، که یک جمهوری شورایی احیا کنند، و با امپریالیست های فاتح سلاح به دست مقابله کنند.

ما به سختی ها و فداکاری هایی که با آن رو به رو خواهیم شد، آگاه هستیم. ما می بایست که مبارزه کنیم تا منابع و آذوقۀ خوارک و معادن را آزاد کنیم، و آزادی برادرانمان و هستی خود را کسب نماییم. ما به شجاعت پرولتاریا اطمینان داریم. ما مسیری را انتخاب می کنیم که برای ما سختی، تهی دستی و رنج به ارمغان خواهد آورد، چرا که فقط به این ترتیب می توانیم به پیروزی جنبش سوسیالیسم کمک کنیم، و جهان را رها کنیم. ما همگان را فرا می خوانیم که یا مشغول کار و یا وارد ارتش پرولتری شوند.

منبع: رابرت و. دانیلز (ویراستار)، «تاریخ مستند کمونیسم»، جلد دوم، ص. ص. ۹۳-۹۱، انتشارات «وینتج»، نیویورک، ۱۹۶۲.

۱ – «کنفرانس صلح پاریس»: نشستی در سال ۱۹۱۹ که در آن قدرت های امپریالیستی پیروزمند شرایط صلح را بر قدرت ها و کشورهای شکست خورده تحمیل کردند. قراردادهای «ورسای» (در مورد تسلیم شدن آلمان) و «تريانون» (در مورد تسلیم شدن مجارستان) از سلسله قراردادهایی بودند که در این اجلاس تهیه شدند.

۲ – اشراف.

میلیتانت

سایت گرایش مارکسیست های انقلابی ایران