بحران سرمایه‌داری در افغانستان دریچه‌یی به‌سمت انقلاب سوسیالیستی (به بهانه روز “اول ماه مه”)
مادام که سرمایه‌داری جامعه را به بحران می‌برد و از حل بحران خلق‌شده‌ی خودش عاجز می‌ماند، طبقه‌ی کارگر به‌مثابه‌ی یگانه نیروی انقلابی می‌تواند گلیم بحران و بربریت را با برپایی انقلاب سوسیالیستی برچیند. در واقع هر بحران عمیق سرمایه‌داری یا به سوسیالیسم منتهی می‌شود(در صورت برپایی انقلاب کارگری) یا هم به بربریت(جنگ، فاشیسم، فقر…) چنانچه بحران سرمایه‌داری جهانی قبل از ۱۹۱۷ نتوانست بحران خودساخته‌اش را حل کند به جنگ جهانی اول منتهی شد.
کشور های جنگ افروز وارد کشتار مردم جهان شدند، که توده‌های تحت ستم بیشترین آسیب را دیدند لکن این بربریتِ جنگ امپریالیستی با درایت کامل و رهبری انقلابی جنبش کارگری روسیه مهار شد و اولین و یگانه انقلاب سوسیالیستی در جنبش کارگری بر اساس مفاهیم مارکسیستی آن اتفاق افتاد و اولین دولت کارگری با بزرگ ترین دستاورد های انقلابی برپا شد. این رخداد بزرگ تاریخ بشری که مسبب رهایی توده‌های بزرگ ستم‌دیده‌گان شد، جنگ و بربریت سیستماتیک کل دول امپریالیستی را به مخاطره انداخت، چنان‌که این امر باعث تعرضات کشور های امپریالیستی بر دولت سوسیالیستی شد، هرچند سرمایه‌داری جهانی با شدیدترین شکست در این تعرض بی رحمانه امپریالیستی مواجه شدند. چون دول امپریالیستی با یک جنبش آگاه به منافع خود و یک جنبش پیشتاز با اعتقاد قوی ضد سرمایه‌داری و امپریالیستی طرف بودند که آن هم عبارت بود از جنبش پرولتاریای روسیه به رهبری بلشویک‌ها.
این پیروزی چگونه محقق شد؟
پیروزی کارگران روسیه علیه دول امپریالیستی و به‌خصوص سرمایه‌داری خود روس، از سازماندهی و فعالیت کارگران به‌صورت مداوم و به‌صورت خستگی‌ناپذیری و پیگیرشان ناشی شد. اما رفته رفته با ظهور استالینیسم در روسیه، که کل جنبش کارگری و دستاورد های انقلاب اکتبر را برباد داد و باعث شد که خود کامه‌گی و بوروکراسی استالینیستی، رهبران و میراث‌داران بلشویسم را تبعید یا اعدام کند و صدای رسای جنبش کارگری را حتی در سطح جهانی صدمه بزند و فرصت ظهور و اوج‌گیری بربریت فاشیسم را در اروپا فراهم کند. در حالیکه در اروپا بیشترین جنبش‌های کارگری در حزب های‌شان با پایه‌های میلیونی کارگران مبارز در حین تدارک و برپایی انقلاب همانند انقلاب اکتبر روسیه بودند، توسط بوررکراسی استالینیستی، این فرصت‌های جنبش‌های کارگری در بیشترین کشورها به معامله کشیده شد و سبب بیشترشدن قدرت مانور جنبش‌های ضد کمونیستی( عمدتاً) فاشیستی شد.
فاشیسم، به دلیل موضع‌گیری‌های غیر مارکسیستی کمینترنِ پسا لنین، از درون بحران سرمایه‌داری در سطح اروپا ظهور کرد، چنان‌که در ادامه ، دامن‌گیر خود این باند منفور استالینیستی نیز شد، و باعث شد که جهان با یک رویداد خونین (آنچه مارکسیست‌های انقلابی مثل تروتسکی و حتی قبلن خود لنین پیش‌بینی می‌کردند) «جنگ جهانی دوم» مواجه شود.
حرف اصلی اینجا است که ما در افغانستان نیز با رژیم سرمایه‌داری بحران‌زده و بی‌بنیادی که یک‌شبه به‌دست مخرب‌ترین و تروریست‌ترین و مخوف‌ترین گروه دستپروردهی امپریالیسم جهانی با اسم «طالب» افتاد، مقابل استیم. این رژیم تروریستی که به فاشیسم اروپا قسمن شباهت دارد از درون یک بحران “لاینحل‌شو”ی سرمایه‌داری پدید آمد. در حالی که رهبری عملی انقلابی برای سازماندهی انقلاب سوسیالیستی به شکل سازمان‌یافته‌ی آن وجود ندارد، چون کارگران و زحمتکشان افغانستان در طول تاریخ، به‌خصوص در پنج یا شش دهه‌ی اخیر به انواع گوناگون سرکوب و دور از میدان مبارزه علیه سرمایه‌داری قرار گرفته اند. رژیم مخوف و منفور کنونی نیز همانند رژیم های گذشته دستپروردهی امپریالیسم امریکا و متحدین آن بوده و ا‌دامه‌دهنده‌ی سیاست‌های امپریالیستی با وحشتناک‌ترین شکل حکومت‌داری ممکن است. چنانچه در سایه‌ی رژیم برپا شده‌ی طالب، در کنار کشتارها و جنایات مستقیم خود رژیم، قتل و کشتار توده‌های زحمتکش و تحت ستم در مکتب، بیمارستان، مساجد و صدها اماکن عمومی هم‌چنان ادامه دارد. در حالی اوضاع هر روز بحرانی‌تر می‌شود و همه‌ی مردم افغانستان در بی‌سرنوشتی محض به‌سر می‌برند، زندگی عادی مردم تعطیل شده است، در حالیکه یک گروه تروریست تازه به قدرت‌سیده به استثمار مردمان تحت ستم ادامه می‌دهند.
امسال اول مه در حالی فرا می‌رسد که کارگران افغانستان که در سالیان گذشته حتا اگر به‌صورت نمادی اعترض می‌کردند، امسال ما شاهد هیچ‌گونه حرکتی از طرف کارگران در تجلیل از روز جهانی کارگر متاسفانه نبوده‌ایم. چون رژیم حاکم تا بی‌نهایت وحشی و ضد هرگونه حرکت دموکراتیک است، این رژیم نحس که با قوانین ضد انسانی و بشری سبب سرکوب میلیون‌ها کارگر کشور شده اند.
لازم است کارگران افغانستان را مخاطب قرار دهیم؛ شما می‌توانید هنوز هم نفس بکشید، ادامه بدهید به مبارزات تان، به شکل پیگیر به سازماندهی ضد سرمایه‌داری ارتجاعی ادامه بدهید، برای به اهتزاز در آوردن پرچم کارگران، برای پیروزی و افغانستانی مربوط به کارگران با دولتِ تحت کنترل کارگری!
این همه قابل تحقق است اما صرف از درون مبارزات شما کارگران شریف و با شهامت اعم از کارگران زن و کارگران مرد. این مهم قابل تحقق است، از طریق ایجاد تشکلات مستقل و کمیته‌های مخفی کارگری و جوانان و زنان در هر گوشه و کنار افغانستان. این قابل تحقق است اگر کارگران افغانستان برای تدارک و ایجاد حزب پیشتاز انقلابی از همین اکنون و با اقدام عملی در راستای چنین امر مهم از همین “اول مه مه”.
پیروزی نهایی از کارگران و زحمتکشان افغانستان و سراسر جهان است. این جبر تاریخ است، و باید در راستای آن تلاش صورت گیرد.
پیش به‌سوی حمایت از اول ماه مه!
“اول ماه مه” به‌صورت اعتراضی و اعتصابی برگزار باید گردد!
زنده باد “اول ماه مه” روز جهانی کارگران!
مداوم باد مبارزات کارگران افغانستان!
گرایش مارکسیست‌های انقلابی افغانستان
اول مه ۲۰۲۲
۱۱ ثور(اردیبهشت) ۱۴۰۱
گرایش مارکسیست های انقلابی افغانستان
اول‌می -۲۰۲۲
آخرین دیدگاه ها