در خصوص مذاکرات پنهانی احزاب کردی با دولت سرمایهداری ایران
اطلاعیه گرایش مارکسیست های انقلابی
خبر نشست چهار حزب کُردی اپوزیسیون،یعنی احزاب دموکرات کردستان ایران(حدکا)، دموکرات کردستان(حدک)،کومله کردستان ایران و کومله زحمتکشان کردستان با دولت سرمایهداری ایران در اسلو به میانجی سازمانی غیر دولتی نروژی موسوم به نورف(noref) به شکل گستردهای وجهی دیگر از ماهیت احزاب ناسیونالیستی و شبه ناسیونالیستی را برملا کرد. احزابی که تا چندی پیش سر در آخور امپریالیسم آمریکا داشتند حالا در طی چرخشی بر سر میز مذاکرهای مینشینند که طرف مقابل آن نمایندگان جمهوی اسلامی قرار دارد و قصد دارند تا از توبره دولت سرمایهداری ایران هم بینصیب نمانند.
این مذاکره که تا کنون از جانب هیچ کدام از احزاب نام برده تکذیب نشده، به رغم شوکی که بر فضای اپوزیسیون وارد آورد خبر چندان جدیدی نیست. در سالهای ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ نیز خبری مبنی بر تماس وزارت اطلاعات ایران با احزاب دموکرات کردستان ایران، دموکرات کردستان و همچنین کومله کردستان ایران منتشر شد.خبری که همچون امروز از سوی احزاب فوق معلق نگه داشته شد و جواب قاطعی در خصوص آن رو به طبقه کارگر و مردم ایران و کردستان داده نشد.
اپوزیسیون آپورتونیست که بُرش و اتوریتهای در میان طبقه کارگر و خلق کردستان ندارد و سرحد اقداماتش ترورهای فردی و فعالیتهای شبه چریکی است خود را در میانهی دو گرگ میبیند. گرگهایی که وجه اشتراک بسیاری با یکدیگر دارند زیرا تابع یک منطق یکساناند. اما آنچه نباید از یاد برد رمق رو به کاهش گرگ هاست. اولی درگیر پدیدهای ناگزیر به نام افول هژمونی است. پدیدهای که آن را وارد فاز نوینی از بحران، نه فقط در منطقهی خاورمیانه بلکه در سراسر دنیا کرده است. و دومی دولتی بحران زده است که برنامههای نئولیبرالیستی و خصوصی سازیهای چندین ساله، معیشت طاقت فرسای طبقه کارگر آن، عدم مشروعیت نظام ایدئولوژیک و شدتگیری تحریمها طناب جبر انقلاب را هر روز به دور گردنش تنگتر میکند.
اگرچه اپوزیسیون آپورتونیست همواره در طی سالهای اخیر بر یک خط پرو امپریالیستی حرکت کرده است. اما برپایه تحلیلی لنینیستی میتوان محل احتمالی قرارگیری آنها را به خوبی شناسایی کرد. رهبر انقلاب اکتبر تصریح می کند: «هرگز نباید مشخصه تمام اپورتونیسم معاصر یعنی عدم صراحت و ابهام و جنبه غیرقابل درک آن را در کلیه رشتهها فراموش کرد. آپورتونیست بنابر ماهیت خود همیشه از طرح صریح و قطعی مسئله احتزار میجوید و همیشه در جست و جوی نقطه منتجه قوا است و همچون مار بین نظریاتی که ناسخ دیگری است میپیچد و میکوشد هم با این و هم با آن دیگری موافق باشد و اختلاف نظرهای خود را به اصطلاحات جزئی و ابراز شک و تردید و تمایلات خیرخواهانه و بی زیان و… منجر سازد». احزابی که امروز نیز با دولت سرمایهداری ایران وارد مذاکره پنهانی شدهاند از چنین قاعدهای مستثنا نیستند. آنها پیامدهای عینی کم رنگ شدن امپریالیسم آمریکا را در کشورهای منطقه و مهمتر از همه کشور عراق که قرارگاه و پایگاه اصلی خودشان در آن قرار دارد را دیده و خطر تیغهی خنجر اقدامات شبه بناپارتیستی دولت سرمایهداری ایران را کاملا حس میکنند. آنها درک کردهاند که اگرچه روی کاغذ از نیروهایی بودند که جزء بدیلهای مطلوب امپریالیسم برای کردستاناند اما با حسرت فراوان نظارهگر این واقعیتاند که امپریالیسم در شرایط فعلیاش توش و توان جایگزینی بدیلهایش را ندارد. بدین ترتیب بدیل نهایی و متعارف حتی برای امپریالیسم آمریکا دولت سرمایهداری فعلی است. از همین روست که مذاکرهای که به این صورت به اعتبارشان صدمه میزند را نیز پذیرفته و شهوت زده خود را به زمین بازی ای می اندازند که برنده آن از همان روز نخست مشخص است.
رفقای کرد، مذاکره پنهانی چهار حزب نامبرده با جمهوری اسلامی نشان از انحطاطی چندین ساله در بدنه احزاب ناسیونالیستی و همچنین احزابی داردکه در میانهی ناسیونالیسم و سوسیالیسم خرده بورژوایی قرار گرفتهاند. احزابی که انگلوار به تاریخ مبارزات طبقه کارگر و خلق کردستان چسپیده و هویت خویش را از امری میگیرند که خود امروز کم ترین سنخیتی با آن ندارند. این احزاب نه تنها رفاه اقتصادی و آزادی را برای زحمتکشان و کارگران کرد به ارمغان نخواهند آورد که در واقع خود آلت دست رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی خواهند شد. رژیم ایران در چانه زنی هایش با امپریالیسم آمریکا از این ۴ سازمان چند صباحی استفاده کرده و پس از توافقات مجدد با امپریالیسم آمریکا اینها را رها خواهد کرد. وارد شدن چنین احزابی به جلسه مشترک با جمهوری اسلامی میتواند زنگ خطر مقدمه چینی انشقاق مبارزه طبقاتی در کل کشور و همچنین به عقب راندن مطالبات طبقه کارگر کردستان و نزول آن به مطالباتی باشد که تنها نقشی انفعالی در جنبش کارگران کردستان ایجاد می نماید؛ از همین روست که افشا و نقد رادیکال بر عملکرد این احزاب و مشخصا احزابی که در ظاهر عوامفریبانه خود را مدافع و حراست کنندهی طبقه کارگر کردستان میشمارند بیش از همیشه اهمیت یافته است.
گرایش مارکسیست های انقلابی ایران
۲۲ تیر ۱۳۹۸
آخرین دیدگاه ها