اتحادیۀ GDL آلمان به اعتصاب رانندگان قطار خاتمه می دهد

اتحادیۀ رانندگان قطار آلمان (Gewerkschaft Deutscher Lokomotivführer یا به اختصار GDL) روز شنبه به اعتصاب خاتمه داد و در واقع اعتصاب علیه شرکت راه آهن ملی، «دویچه بان» (DB) را که پیش تر پنج روز اعلام شده بود، کاهش داد. اتحادیۀ GDL به اعتصابی پایان داد که دو سوم خدمات حمل و نقل راه آهن کشور را به حالت تعلیق درآورده بود. حتی دادگاه فرانکفورک نیز درخواست «دویچه بان» را برای دستور به توقف اعتصاب رد نموده بود.

رهبر GDL، آقای «کلاوس وزلسکی» اقدام اتحادیه را نوعی مصالحه خطاب کرد و گفت: «اتحادیه که از سوی همۀ احزاب سیاسی، از جمله حزب چپزیر ضرب رفته بود، یک و نیم روز زودتر به توقف کار پایان داد و به حکومت اجازه داد که مراسم رسمی یادبود سقوط دیوار برلین را بدون اختلال در حمل و نقل برگزار کند».

«وزلسکی» روز جمعه در پایان اعتراضی که شاهد تظاهرات بیش از یک هزار رانندۀ قطار، مأمور قطار و سایر کارگران در برابر مقر اصلی «دویچه بان» در برلین بود، اعتصاب را پایان یافته اعلام کرد. کارگران عزم و ارادۀ خود را به مبارزه برای افزایش دستمزد، کاهش هفتۀ کاری و اتحاد با سایر کارگران «دویچه بان» برای مبارزه در جهت بهبود شرایط کار نشان دادند. اتحادیۀ GDL به دنبال سازماندهی سایر کارگران علاوه بر رانندگان و مهندسین و همین طور مذاکره بر سر قراردادی مجزا از سایر اتحادیه ها است. مدیریت «دویچه بان»، همراه با «فدراسیون اتحادیه های کارگری آلمان» (DGB) و بزرگ ترین اتحادیۀ راه آهن یعنی «اتحادیۀ حمل و نقل و راه آهن» (EVG) که در نابودی مشاغل و شرایط کارگران راه آهن سهم داشته اند، مخالف این درخواست است.

در این اعتراض، بسیاری از کارگران توجه خود را به وخامت شدید شرایط کار معطوف و کاهش روزکار را مطالبه کردند؛ بر روی بنرهای آن ها نوشته شده بود: «اضافه کاری بدون پایانو «باطری های ما خالی استاکنون زمان شارژ است».

شعارهای روی سایر بنرها تأکید داشتند که کارگران راه آهن، حق انتخاب اتحادیه برای پیوستن به آن و همین طور حق اعتصاب را دارند؛ بر روی یکی از آن ها نوشته شده بود: «حقوق ابتدایی، غیرقابل مذاکره هستند».

در واکنش به رسانه هایی که علیه «کلاوس وزلسکی» موضع گرفته بودند، سایر شعارها می گفتند: «قوی باش کلاوس» و «کلاوس، ادامه بده

معاون سرپرست GDL، «نوربرت کیویتا»، وقتی گروه های کارگران اعتصابی راه آهن از شمار زیادی از ایالات فدرال آلمان را مورد استقبال قرار داد، با تشویق حضار رو به رو شد. او گفت که GDL دیگر یک انجمن حرفه ای متشکل از صرفاً رانندگان قطار نیست، بلکه اتحادیه ای برخوردار از حمایت رو به رشد دیگر بخش های کارکنان خدمات قطار نیز هست. به گفتۀ او اعتصاب، «همبستگی در عمل» بود و «ارتباطی با شکاف در میان نیروی کار» نداشت.

با این حال بلافاصله پس از این، رهبر GDL اعلام کرد که اعتصاب تا دوشنبه ادامه نخواهد یافت، بلکه عصر روز شنبه خاتمه می یابد. مقامات اتحادیه ادعا کردند که اگرچه مدت زمان اعتصاب کاهش یافته، ولی منازعه ادامه خواهد یافت. تا عصر همان روز، مقامات اتحادیه توجیهی برای تصمیم خود نیاوردند.

ادعای حقوقی GDL پیش از این از سوی دادگاه کار فرانکفورت و دادگاه کار منطقه ای «هسن» پذیرفته شده بود. در هر دو مورد، قضات از قرار منع موقت برای خاتمه دادن به منازعه اجتناب کرده بودند. در طول جلسۀ رسیدگی به پرونده، بحثی مفصل به دنبال آمد مبنی بر این که تمایل GDL به ادامۀ اعتصاب در روز یکشنبه چه تأثیراتی می تواند بگذارد، و این که آیا مانع از حضور و شرکت افراد در در مراسم یادبود دیوار برلین در پایتخت می شود یا خیر. بنابراین می توان فهمید که حکومت فدرال و تمامی احزاب سیاسی فشار زیادی بر GDL وارد کرده اند تا اعضای خود را به کار بازگرداند.

این چه رخ داد در تقابل با احساسات مبارزه جویانه در بین معترضینی بود که خواهان تداوم اعتصاب، آن هم دقیقاً به دلیل برگزاری سالگرد دیوار برلین بود. یک رانندۀ قطار از «مکدنبرگ» گفت: «این سهم ما در مراسم بزرگداشت سقوط دیوار است. ما یک حزب سیاسی واحد یا یک اتحادیۀ کارگری واحد نمی خواهیم. اگر می خواستیم، لازم نبود که FDGB (فدراسیون اتحادیه های کارگری آزاد آلمان مربوط به آلمان شرقی استالینیست سابق) را منحل کنیم».

دو رانندۀ قطار پلاکاردهایی را که خود درست کرده بودند، به همراه داشتند. روی یکی از آن نوشته شده بود: «ما 25 سال پیش این جا بودیم تا برای حقوق خود بجنگیم! امروز باید دوباره این کار را بکنیم!». رانندۀ قطار «هانوفر» علامتی را در دست داشت که توضیح می داد باید به مخالفت با سیستم برخاست؛ «اتحادیه های بزرگ فراموش کرده اند که چگونه از حقوق کارگران دفاع کنند». همکار او گفت: «حالا آن ها می خواهند جلوی GDL را برای انجام همین کار بگیرند، چون برای کمپانی ها سر و کله زدن با اتحادیه های DGB به مراتب راحت تر است. اما اتحادیه ای که نمایندۀ حقوق کارگران نیست، دیگر حق وجود هم ندارد».

کارکنان راه آهن شاهد تلاش برای محدود کردن حق اعتصاب در چارچوبی بسیار وسیع تر هستند. یکی از کارگران به WSWS گفت: «فکر می کنم حمله به حق اعتصاب، به آماده سازی برای حملات به شرایط اجتماعی در آلمان و کل اروپاو همین طور رشد میلیتاریسممربوط باشد». او با گفتن این که تنها راه برای دفاع از حقوق کارگران بسیج سراسری مردم در سطح اروپاست، به صحبت هایش ادامه داد.

همکار او گفت که تهییجات رسانه ها علیه رانندگان، او را یاد یک کارزار خصمانه علیه روسیه در آغاز سال می اندازد: «رسانه ها درحال رژه رفتن هستند. صف اول، رانندگان را به باد دشنام می گیرد، و مابقی هم به دنبال آن ها همین کار می کنند. درست مثل 25 سال پیش. اما مردم دیگر تحمل چنین چیزی را ندارند».

«ورنر»، رانندۀ 41 سالۀ قطار که سال ها در حمل و نقل منطقه ای کار می کرده است، گفت: «از سال 2005، هر بار یک کاهش ]در هزینه های عمومی[ از پس دیگری وجود داشته. به عنوان یک رانندۀ قطار، می دانم که باید کارهای اضافی مختلفی انجام بدهم که قبلاً به وسیلۀ یک کارگر دیگر راه آهن انجام می شد. این روزها من مسئول این هم شده ام که نگذارم مسافرین قبل از ترک قطار از ایستگاه، لبۀ سکو بایستند؛ اگر یک فرد مست تلو تلو بخورد و زیر قطار بیفتد، من مسئول خواهم بود».

همکار او، «کلاوس»، 38 ساله، که در شبکۀ تراموای برلین کار می کند، گفت: «در واقع کل DGB باید فراخوان به یک اعتصاب عمومی بدهد، چون همه چیز بر سر حق افراد به اعتصاب است. ما کاملاً آگاهیم که در این مبارزه خطرهای بسیار بیش تری از آن چه بسیاری مردم درک می کنند، وجود دارد. »

«گیزلا»، کارمند 29 ساله در مدیریت مرکزی «دویچه بان» آماده بود که از طرف کارگران در دفتر مرکزی دویچه بان در برلین صحبت کند: «خیلی ها در دفتر ما نمی خواهند در تظاهرات شرکت کنند، احتمالاً چون نمی خواهند سرپرست های دپارتمان بدانند که آن ها حامی اعتصاب هستند، اما به نظر من این خیلی مهم است و من بالأخره باید تصمیم خود را می گرفتم».

او گفت: «باید یک کاری بکنیم، چون در غیر این صورت دیگر هیچ کسی نخواهد بود که علیه حملات به حق ابتدایی ما برای تشکیل اتحادیه و اعتصاب بایستد. من خیلی عصبانی هستم که GDL دارد به سیبل حملات رسانه ها تبدیل می شود که واقعاً منصفانه نیست» و اضافه کرد که اکنون زمان مقابله کردن و نه مرعوب شدن است.

10 نوامبر 2014

http://www.wsws.org/en/articles/2014/11/10/ger2-n10.html

ترجمه: شبکۀ همبستگی کارگری

میلیتانت

سایت گرایش مارکسیست های انقلابی ایران